pomozcie prosze

Czy to jest normalne? u mnie w domu nie je sie wspolnie posilkow nie rozmawia sie na temat wiary rodzice kaza mi chodzic do kosciola a sami nie chodza mama niby sie interesuje bo wozi mnie do szkoly pyta jak w szkole ale nigdy sama do mojego pokoju nie przyjdzie.. zastanawiam sie czy tak jest w kazdym domu i czy tak powinno byc

W niektórych domach tak jest.A Wigilię macie normalnie?

niby tak ale zawsze na swieta sa awantury

A z czego te awantury winikają?Chciałam cie jeszcze zapytać o ojca.Nie wspomniałaś jak wyglądają wasze relacje.

tato pracuje prawde mowiac nic innego go nie interesuje.doceniam to ze nas utrzymuje ale oprocz zarabiania chcialabym miec tez z nim kontakt .Awantury wynikaja zevzwyklych blachostek.Moze to dziwne ale czuje sie opuszczona i jest mi przykro

czyli typowy polski dom!

Nie dziwię ci się.W czasie mojego dziecinstwa było podobnie.Z mamą miałam wprawdzie świetny kontakt,ale tata też był bardzo zapracowany.Dopiero teraz mamy naprawdę dobry kontakt.Nie masz rodzeństwa?

mam siostre

Dogadujecie się?Ona też ma podobne do twoich odczucia?

srednio sie dgadujemy bo siostra jestbardzo impulsywna ale w tym sie obie zgadzamy.ta samotnosc zatruwa mivzycie ciagle chce mi sie plakac nie moge skupic sie na nauce

Widzisz...nawyki wynosi sie z domu.Byc moze,Twoi rodzice rowniez nie mieli wzorcow i powielaja te same bledy,myslac,ze od czasu do czasu znikome zainteresowanie,zrodzi wiezi rodzinne.Wspolne obiady,kolacje,sniadania,to czas kiedy mozna chwile czasu spedzic razem,porozmawiac.Moze porozmawiaj z mama,podpytaj,dlaczego tak sie dzieje?

A relacje pomiędzy rodzicami pewnie też chłodne?

Może rzeczywiście spróbuj pogadać z mamą.

rodzice raz sie mega kloca a raz kochaja ciezko za nimi nadazyc

Niepokojące te wasze relacje.Każdy sam,słaby kontakt pomiędzy członkami twojej rodziny.

kazdy zyje jakby oddzielnie jak o cos poprosze mame to mi pomoze ale z wlasnej woli nic a ja tylko pkacze nie umiem sie w tym odnalezc

Ile ty masz właściwie lat?Aż mi się płakać chce,jak czytam o takich rzeczach.Masz chociaż przyjaciół,czy jesteś tak całkiem samotna?

Mam 17lat.Mam niby przyjaciolke ale jak chce jej powiedziec o swoich problemach to ona zawsze zmienia temat .Nawet nie mam z kim pogadac o tym

A planujesz jakieś studia w przyszłości?Może tam znajdziesz sobie przyjaciół,chłopaka?

z tymi studjami jest kolejny problem mama chcialaby zebym byla kims z tzw wyzszej polki nie patrzy na moje mozliwosci a ja sobie nie daje z niczym rady wszystko mnie przerasta

To jeszcze studia mama chce ci wybrać.Jedyna nadzieja w tym,że po skończeniu szkoły możesz isć do pracy i powiedzmy uczyć się zaocznie,ale będziesz musiała sprzeciwić się matce.Faktem jest,że nie ma prawa cie do tego zmusić.

najgorsze jest to ze od pewnego czasu nie chce mi sie zyc

Nawet tak nie żartuj,bo mi cholernie źle jak myśle o takich sytuacjach.Czasami życie zmienia się na plus.Nie wiesz co czeka cie dalej a życie naprawdę jest nieprzewidywalne.

nie zartuje.Chcialabymto zmienic ale nie potrafie .wszystko stracilo sens

Nie myślałaś o wizycie u psychologa?Takie wygadanie się specjaliście podobno pomaga.

chodzilam juz

Ale twoi rodzice wiedzą o tym fakcie?

tak

I ta świadomość nic nie zmienia?Posłuchaj, nie możesz tak funkcjonować: płacz,myśli samobójcze.Wykończysz się nerwowo.Mi to wygląda na jakąś depresję.Obiecaj,że jeszcze dziś pogadasz z rodzicami.Szczerze...

rozmawialam z mama setki razy i nic to nie dalo