Ile macie lat i na ile sie czujecie

29 a czuje sie na kilka lat mniej , nie jestem gotowa miec dzieci i takie tam inne

Dzieci to zupelnie inna sprawa, chec ich posiadania nie jest wyrazem dojrzalosci, tylko preferencji. Jestem po 40tce i ich nie mam. Gdybym byla religijna powiedzialabym dzieki Bogu ;-) Ale to oczywiscie wybor osobisty.

byl to Twoj wybor swiadomy, ze ich nie masz? ja jestem wygodna i egoistyczna, nie wiem czy to chce zmieniac>>>

Trudno powiedziec, ze 'swiadomy wybor' w sensie zebym usiadla i przemyslala wszystkie za i przeciw a potem podjela decyzje. Po prostu, nigdy nawet mi przez mysl nie przeszlo, ze chcialabym je miec. Zupelnie nie jestem w stanie sie wczuc w kogos z instynktem macierzynskim. Natomiast rozumiem na poziomie abstrakcyjnym, ze ktos czegos bardzo chce i do tego dazy. No a jesli tym marzeniem sa dzieci to i super. Niech bedzie szczesliwy.

teraz latwiej nie miec dzieci, wiekszosc moich znajomych ich nie ma

ja chcialabym je miec.,,, kiedys myslalam , zeby przed 3o. teraz , jest juz ten czas i dalej nie jestem gotowa...boje sie samotnosci na starosc, ale kiedys przeczytalam, ze predzej bedzie ta osoba samotna na starosc, ktora ma dzieci, niz ta ktora ich nie posiada i to zmienilo troche moj tok myslenia

Miec dzieci z obawy przed samotnoscia? To nie jest dobry plan, bo nie masz gwarancji ze beda z Toba na starosc. Nawet jesli beda, to i tak mozesz sie czuc samotna, bo bediesz poszukiwalam osob w swoim wieku. Dzieci -- owszem, pewnie wazna relacja, ale nie zastepstwo dla przyjazni. Samotnosc -- jesli nie spotkamy osob podobych do siebie, a nie przez brak dzieci.

25 ------> 60 :D

dokładnie samotność to brak bratniej duszy, a nie brak dzieci chociaż ja bym się posunęła o krok dalej... samotność to stan duszy nie pogodzonej ze światem można być z kimś i czuć sie samotnie można być samemu i nie czuć samotności tak mi się wydaje

30 a czuje się na 80

mam 17 czuje sie na 70 juz mam stwierdzoną nerwice przez tą stresującą szkołe, na nic czasu nie ma. Wstaje ledwo o 6:30 i sie szykuje, wychodze 7:40 ibod 8:00 do niekiedy 16 jestem w szkole. 8 godzin i nawet nie płacą ;) Wracam zmęczony i od 16 do 21 tak czas szybko leci, jakby minęła godzina, a tu juz spać trzeba. Tyle godzin jeszcze uczyć sie w domu trzeba. Wychodzi w ciągu dnia 13 godzin nauki, 8h spania, 3h tylko wolnego. I tak w kółko przez 10 miesięcy. Nie daje już rady, ucze sie, a i tak jedynki dostaje.

Nie ucz się wszystkiego, można obłędu dostać a i po co ci to. Stopnie się w życiu nie liczą. Liczy się natomiast specjalizacja i kompetencja. Ucz się tylko tego, co cie interesuje, reszta aby zdać. Mi tez wszyscy bredzili, ze źle skończe, bo miałam same trójki i dwoje z polskiego (nie bylo wtedy jedynek). Skończyła, ale filologię angielską. I kogo wtedy obchodziło, co miałam w jakiejś tam klasie a geografii...

ja mam ogólkie ze wszystkiego 3, tylko matmy za chiny sie nie moge nauczyć. Z 10 jedynek mam, widze sprawdzian i już mi tak ciśnienie rośnie, że nie daje rady pisać, a w donu wszystko umiem. ;(

No i tak bardzo dobrze. Wyluzuj, skup się na tym co c***omoże dostać się na studia, a resztę aby aby. Jakoś zdasz. I za dwa lata nikogo nie będzie obchodziło co miales z matmy...

mam 29 czuję się na 22