Cesarka czy poród naturalny

Panicznie boję się porodu siłami natury..wiem, że dla dziecka to optymalny sposób przyjścia na świat, niemniej czytałam, że po 30-ce częściej zdarzają się pęknięcia krocza, wypadanie macicy i inne komplikacje. Dodam, że moja matka rodziła w wieku 27, powtórnie 34 lat, i za każdym razem "pękła". Ma problemy z trzymaniem moczu oraz kilka wystających blizn na sromie ( nie widziałam rzecz jasna, ale mi o tym mówiła). Czy warto zdecydować się na cesarskie cięcie?

Ja tez'rodze. Raczej sn. Nie wiem co lepsze. Moj gin uwaza ze sn a jemu ufam. Twoja mama dawno temu rodzila, teraz jest chyba lepiej.

Oooo zaraz zlecą się mamuśki i zaczną kłótnie. Polecą też wyzwiska. Kulturka z kafe. Oby ich dzieci tego z mlekiem nie wyssały.

Ródź jak chcesz. Ja opiszę swoje wrażenia. Poród uszkadza często kobietę. Dziecko prawie 4kg, rodziłam w styczniu tego roku . Pochwa jak wiadro, bolesność przy współżyciu, pęknięcia, mocz leci nie wiem kiedy, trudno utrzymać gazy. Z plusów: mam zdrowego syna mimo koszmaru w trakcie i po.

Jeśli dziecko jest duże, to się robi cesarkę przecież?

Pomierzą cię i jeśli jesteś dobrych wymiarów to rodzisz ,, naturalnie,,

No własnie, moja matka rodziła siostrę , która miała ok. 4 kg i nie zgodzili się na cesarkę... Wiem, że to były inne czasy, ale skutki odczuwa do dziś. Co kichnie to sika w majtki. :(

Nie odpowiem Ci jednoznacznie na to pytanie, mimo że rodziłąm 2 razy sn, 2 raz 3 m-ce temu. Po kolei: pierwszy poród był masakrą, pierwsze bóle o 4 rano, urodziłam przed 17. Bolało jak nie wiem co, od 12 w południe juz mało co kontaktowałam, prosiłam o cesarkę, normalnie myślałam, że zejdę, a sam finał był największym koszmarem - wypychali mi córkę ułożoną twarzyczkowo, urodziła się z bardzo zdeformowaną głowką, a ja przez kilka dni leżałam jak trup. Drugi raz - na wieść o 2 ciąży wpadłam w panikę, oczywiscie ze względu na poród. Na samym początku załatwiłam m z ginekologiem cesarkę, miałam juz odlozoną kasę i chyba dzieki tej świadomosci jakoś dotarłam psychicznie zdrowa do końca ciąży. A wtedy... mi się odmieniło :D i stwierdzilam, ze jednak nie poddam się bez walki i chcę zrobić podejscie do sn. I możecie nie uwierzyc - poród byl jak z bajki, urodzilam z kilka minut, a wczesniej mialam tylko 2 bolesne skurcze!! :) jeszcze tego samego dnia biegalam po korytarzu i ogólnie wcale nie czulam, ze rodzilam. Także nie wypowiem się jednoznacznie, ale moze warto umowic sie na porod sn ze swoim lekarzem, ktory w razie czego zrobi cc.

Ja mialam robione vacum , bo dziecko bylo za duze , a na cesarke bylo za pozno . I bardzo peklam , ale wolalabym to niz cesarke . Porod nie jest taki straszny ;)

Ja też się bardzo bałam i miałam wiele wątpliwości. Pierwsze dziecko rodziłam koszmarnie (36 godzin!!!). Drugie tak lekko że nie wiem nawet jak i kiedy :-) Nie mam porównania z cesarką ale zdecydowanie namawiam do porodu SN. Warto próbować. Pierwszy bywa długi o trudny ale tak naprawdę nie wie sie jaki się będzie miało poród dopóki się go nie ma :-) Ja nie byłam nacinana, popękałam 'na słoneczko' i przy jednym i przy drugim. Nic strasznego. Parę szwów i szybko się zagoiło. Na początku trochę przy kąpieli i sikaniu :-) ale da się przeżyć. Gojenie się rany po nacięciu jest (podobno) gorsze!!! Ważne żeby współpracować z położną i nie rodzić zbyt szybko w ostatniej fazie. Ból przy porodzie SN jest wielgachny!!!! Ale ja np pamiętam tylko ból z pierwszego porodu... a z drugiego wcale... a przecież też bolało. Dochodzę więc do wniosku że ból potęguje strach, panika, zmęczenie, odmawianie współpracy z położną. Bo tak było przy pierwszym porodzie. Przy drugim - skurcze zaczęły się o 12 w nocy. Skończyłam oglądać film, sprawdziłam że skurcze były co 10 minut, powiedziałam mężowi że rano będziemy jechać do szpitala, łyknęłam 2 paracetamole i poszłam spać :-) Przespałam się 4 godzinki. O 5 rano bóle były już co 5 minut więc spać się nie dało. Szybki prysznic, domowa lewatywa, herbatka i siedzenie na piłce do 7 rano. W szpitalne drzwi już ledwo weszłam :-) O 10 miałam pełne rozwarcie ale musiałam jeszcze czekać 2 godziny bo synek był za wysoko. Dali mi znieczulenie zewnątrzoponowe i przespałam sie do 12 :-) Syen urodził sie w 20 minut. Poród to była przyjemność :-) Polecam gaz. Polecam też znieczulenie zewnątrzoponowe!!!

Ja rodzilam pierwsze cc. I owszem mam dość wysoki próg bólu (przynajmniej tak myślałam do sn) i wyszłam do domu na druga dobę. Owszem mialam problemy że wstawaniem z łóżka, z kichaniem, kaszlnieciem, bo strasznie mnie wtedy bolal brzuch i mialam wrażenie że szwy mi zaraz pójdą. Bardzo bolała mnie też glowa. 5 lat później rodzilam znów ale tym razem bez wskazań do cc. I co? Owszem. Porod był w 100% wywoływany i może dlatego tak cholernie bolal. Ale te uczucie jak już jest po... Naprawdę. Warte całego porodu. Heh. Też popekalam, dopóki na 8 dobę nie zdjęli mi szwow, nie moglam siędziec, chodzić i wogole. Za to seks jest nieziemski. Po cc nie było różnicy, po sn często robi sie tam luźniej. Ale ja jakoś tego nie odczuwam. Wszystko jest jakieś takie wyrazniejsze. Także plusy są tego i tego. Tak jak z minusami. Ale naprawdę mimo bólu nie ma sie czego bać. Jakbym miala wybierać teraz... Wybralabym sn

wszystko zależy każdy poród wiążą się z ryzykiem i komplikacjami - ja rodziłam sn - dziecko urodziło się w zamartwicy pomimo iż sam poród trwał 2,5 h i było wszystko super książkowo sytuacja zmieniła się w ciągu kilku minut - zakończyło się kleszczami przez które do dzisiaj mam kłopoty, dziecko też - tzn bardziej przez zamartwicę pewnie będzie dzieckiem dyslektycznym będziemy też ją diagnozować względem integracji sensorycznej. Niedługo będę rodzić drugie dziecko i lekarz namawia mnie na sn sama nie jestem zdecydowana czy sn czy cc i tak na prawdę nie wiem co robić. Nie chodzi mi tu ani o ból ani o to czy mi się coś rozciągnie czy nie ale chodzi o dziecko