Jak zwykle problemy miłosne

Powiedzcie mi, co o tym wszystkim myśleć... Jestem licealistką. Chodzę do klasy z fantastycznym chłopakiem. W pierwszej klasie rzadko rozmawialiśmy, jednak w czerwcu coś zaiskrzyło. On posyłał mi uśmiechy, ja je odwzajemniałam. Przytulał mnie, głaskał po włosach, itd... Potrafiliśmy przegadać ze sobą całe noce, do 3 nad ranem. Nawet się spotkaliśmy. I tak to trwało do połowy lipca. Z czasem on przestał pisać. Próbowałam się dowiedzieć dlaczego, ale nie odpisywał, jeżeli już to zdawkowo. Zaczęła się szkoła i w ogóle już nie rozmawialiśmy (tylko wtedy, kiedy o coś mnie prosił). W czwartek napisałam do niego, że mam tego dosyć i chcę mieć jasność sytuacji. Napisał, że nie wie, czemu nam się urwał kontakt, nie obraził się na mnie i żebym mu wybaczyła. Napisałam, że bardzo mi go brakuje, że tęsknię, że jest najfajniejszym chłopakiem, jakiego znam a on nic... Kocham go i wszystko bym dla niego zrobiła... Nie wiem, co o tym wszystkim sądzić. Pomocy...

nikt mi nie chce pomóc???

A może pogadać z nim na żywo.

Już próbowałam. W szkole się nie da, zawsze z kimś chodzi. A po szkole od razu leci do domu, poza tym nie mieszka w moim mieście. Pewnie, że chciałabym z nim pogadać, ale już tyle razy do niego pisałam, nie chcę być znowu taka nachalna. Do tego dobija mnie fakt, że w piątek na oczach całej klasy przytulał czule koleżankę, składając jej życzenia....

Naprawdę znam ten ból gdy jest się zabujanym w kolesiu ze szkoły.

Faceci to głupie buce, które potrafią tylko ranić. Olać ich po całości.

A ja Wam powiem, że miłość przyjedzie w tym momencie, kiedy najmniej się jej będziesz spodziewać.

No właśnie, masz rację. Do mnie właśnie tak przyszła. Nawet nie zwracałam uwagi na tego chłopaka. Uważałam, że był namolny, ale potem... Jest moim ideałem w każdym calu...