Tęsknię za czasami gdy miałyśmy po 16 lat

cześć, tak nagle naszły mnie wspomnienia. To pewnie przez to, że jest już noc, a ja sama, światło zgaszone, świeczki zapalone... i wspominam te dawne czasy, które jeszcze nie tak dawno miały miejsce. beztroskie życie, ja Asia i Monia - moje przyjaciółki. Codzienne spacery, codzienne 5 godzinne wygłupy na wakacjach, te noce - zapach powietrza. Uwierzcie, takiego zapac***już nie ma! Kiedyś nawet ono pachniało inaczej. Te wieczory pełne przygód, namioty, telefony, pierwsze zauroczenia. Nasza ławeczka pod drzewkiem, obiecywanie przyjaźni po grób, szukanie ideału, marzenia o chłopaku. Piosenki Lady Pank, Bartka Wrony, Mandaryna. Nieszczęśliwe miłości, romantyczne spoglądanie w niebo i gwiazdy co wieczór i obiecywanie sobie, że kiedyś zostanę kosmonautą. Tak...kosmonautą, cóż za naiwność, niewinność. Miałam przyjaciółki, miałam marzenia, miałam wszystko. Pamiętam jak dziś niektóre dni, nawet wtedy jak brat Moni powiedział, że pogadamy jak będziemy mieć 18 lat. Ach jak się czekało na tę 18stkę! Zawody strażackie, herbatka była taka pyszna w remizie! Nigdy takiej nie piłam i nawet już takiej nie ma. Śledzenie nieznajomego w deszczu i wiele, wiele innych. A teraz? A. jakoś rok później zaszła w ciążę, zaczęła spotykać się ze swoim chłopakiem coraz to częściej i częściej. Oddaliłyśmy się, zostałam z M. sama. Później i ona znalazła chłopaka, wszystko się rozwaliło. Przyszedł i czas na mnie. Jestem z nim do dziś, ale bardzo żałuję, że nie dałyśmy sobie szansy na więcej. Przezyłyśmy tyle chwil, szkoda, że tak mało tylko. Zbyt mało. Chciałabym cofnąć czas, nie wiem, chciałabym znów mieć siebie i moje przyjaciółki, teraz to niemożliwe. Przyjaźnimy się na szczęście dalej, ale wszystkie żałujemy, że za mało mamy tych wspomnień i szkoda, że nie wybawiłyśmy się. Ma ktoś podobnie? Gdyby tylko chciały rzuciłabym wszystko dla nich i nowych chwil. Ale to niemozliwe :(

czuje sie beznadziejnie :O

macie to w d***e :( rozumiem

:(

to takie smutne :(

Jesteś dziewicą, czy w czym problem?

nie jestem dziewicą. Chodzi mi o MOMENTY

i tez mam tak. mialam 3 przyjaciółki. Jedna wyjechala do anglii 6 lat temu, kontakt sie rozluznil. druga jest w tym samym miescie, ale spowazniala, ma prace , mieszka z facetem i stara sie o dziecko. nie ma juz tego klimatu z nia. Ja studiuję. Trzecia tez wyjechala do anglii, ale mamy kontakt telefoniczny i internetowy, zwierzamy sie sobie, a gdy ona jest w kraju spotykamy sie. Ja tesknie za mlodoscia, beztroska, swiat mial wtedy inne kolory.

tez pamietam wspolne spacery, podekscytowanie gdy spotkalysmy chlopakow ktorzy nam sie wtedy podobali. To byly zupełnie inne emocje. Takie czyste, szczere. Mialam wtedy tyle marzeń. Tyle planów. Pasję. To wszystko skonczyło sie gdy skonczylam technikum i poszlam na studia. Wtedy kontakty sie porozluznialy, kazdy psozedł w swoją stronę. Niektórzy nawet maja dzieci i sa po ślubach. Inni się zaręczają. Inni rozstają. Ja mam faceta, robie licencjat, ale przeraza mnie ten pęd do dzieci, malzenstwa.

teraz też mamy MŁODOŚĆ ale najlepsze lata były do 18stki. A tak w ogóle to mam prawie 22 a czuje się jak gówniara, jakbym nadal miała te 16 lat. Tych chwil się nie da zapomnieć, szkoda tylko, że i ja i A. i M. żałujemy, że nasze życie potoczyło się inaczej, że się nie wyszalałyśmy. Nawet na dyskotece nie byłyśmy razem, bo ta ma chłopaka, ta dziecko.... i wszystko poszło z dymem. Dobrze, że jesteś ty która mnie rozumiesz. :)

Ja także nie wyobrażam sobie małżeństwa, wspólnego mieszkania, domu. Mimo 4 i pól lat z facetem.. czuję się jak nastolatka, chyba nie dojrzałam. :/ Przypomniało mi się nasze wspólne konsumowanie wódki na polach przy zachodzie słońca. :) Ściernisko, lato, klimat wsi i my na szczerym polu śmiejące się w głos :) , jaranie się gdy chłopacy zatrąbili na nas z auta hahaha jakie to dziecinne :) dlatego tak bardzo brakuje mi moich przyjaciółek.... ja też studiuję, jestem na drugim roku studiów. Wróciłabym do początku szkoły średniej ah.

ja mam dokładnie tak samo. choc w lutym bede miec 23 lata, jestem na 3 roku studiow i robie licencjat, to w głębi duszy czuję się na jakies 17 lat. Bardzo tesknie za tamtym czasem. Czesto tez ogladam zdjecia z tamtych lat i wspominam, próbuję sobie wyobrazic jeszcze raz tamte chwile. Nie rozumiem czemu ludzie chca tak szybko brac sluby miec dzieci? Ja jeszcze nie czuje sie na to gotowa. Boje sie ze malzenstwo i założenie rodziny odbierze mi juz całkiem radosc zycia, młodosc i energię, bo zacznie szere, zwyczajne zycie, pieluchy, obiady, praca. Taka kołomyja. Czasami to juz mysle ze nic mnie dobrego nie spotka i wydaje mi sie ( zwlaszcza wtedy gdy dookola kolezanki wychodza za maz i rodza dzieci) ze jestem juz stara i ja powinnam sie z tym spieszyc.

Ja mam tak samo, z tym, że mam już 25 lat :( A czuję się cały czas na 17m z tym, że tylko ja, moje koleżanki, z którymi kiedyś się kumplowałam, maja już mężów i dzieci, a ja nie mam już z nimi kontaktu :(

no widzicie dziewczyny.... no to samo czujemy :( właśnie, ta pogoń za ślubami, dziećmi itd jest straszna, przez to także czuję się już staro i jakoś podświadomie boję się, że zostanę starą panną, choć narazie nie chcę wychodzić za mąż. Nie chcę być starsza... te życie za szybko płynie :/ zdecydowanie.

No ja mam identycznie, wpadam w jakąś obsesją, mam wrazenie, że już jestem stara i wydaje mi się, że te 2 lata od czasów, gdy miałam 23 to jakaś pzrepaść, wtedy była młoda, a teraz stara

ja sie wlasnie boje ,że najlepsze czasy juz za mna, boje sie utracic młodosci. Tej swiezosci, spojrzenia na świat, marzeń. Dorosłe zycie rozczarowuje. Rowniez boje sie zostac stara panna, choc mam faceta. Nie tak sobie to wszystko wyobrazalam.

Ja natomiast panicznie boję się zmarszczek i w ogóle dojrzałego wyglądu, mam ochotę pytać ludzi, jak wyglądam, ale boję się, że powiedzą, że staro :(

Dziewczyny a w tym roku skończę 17 lat, i powiem wam że chciałabym mieć te 23 lata :D Codziennie masa nauki,stresy w szkole,kłótnie z rodzicami,plotki,intrygi,materialistyczny swiat :(

a ty myślisz ze w wieku 23 lat cos sie zmieni? :D nauka na studiach jest takze ;) i wszystko co wymienilas. To mozemy sie zamienić??? Jestem za! ;p

Bardzo chętnie :D Ja bardzo chcialabym sie wyprowadzic,mogę mieszkac w malym ciasnym mieszkanku, a co,wolnosc to fajna sprawa :) Chcialabym spotykac się z chlopakiem kiedy tylko zechcę,podróżowac i nie tłumaczyć się z tego nikomu. Ale na studiach uczysz się tego co mniej więcej chcesz,a w szkole to wiadomo jak jest ;)

haha jakie słodkie myślenie :) zupełnie jak ja w twoim wieku. :) Niestety dorosłośc nie jest tak fajna jak ci się wydaje

Domyślam się :( Ale nie zapominaj że przecież młodość to nie tylko sielanka,hormony,huśtawki nastrojów.Potrafię jednego dnia cały czas się śmiać,a nazajutrz pogrążać się w depresji :)

a ty myślisz że ja nie?? :D ejjj nie jestem jeszcze taka stara jak ci się wydaje, haha :) nie myśl że 23 lata to już nie wiadomo ile :D tak ci sie wydaje, sama tak miałam w twoim wieku że dla mnie 20+ to już haha dorosli wielce. ;) a tak nie jest... przekonasz się, oby nie prędko:*