Rodzicielstwo bliskosci czy niewolnictwa

Zalozylam watek bo naprawde dziwi mnie i smieszy podejscie niektorych rodzicow. Mamy znajomych z dwojka dzieci, 4 lata i pol roku. Praktykuja oni to co teraz modnie nazywa sie "rodzicielstwem bliskosci" co ponoc w skrocie polega na tym ze dziecku nie odmawia sie noszenia, przytulania, spania razem, bo dziecko tego potrzebuje. Z tym ze z normalnych ludzi zamienili sie oni w klebki nerwow, sa zmeczeni i reaguja agresywnie na placz dziecka itd. Gdy podpowiadam im (sama mam 2 dzieci) zeby sprobowali jakos to poprawic to mowia ze samo sie unormuje "kiedys". Dziecko ma pol roku, a spi z nimi w lozku, to jeszcze nic strasznego, ale w tym lozku musi zawsze ktos obok spac. Wiec jesli dziecko zasnie o 19 to jedno z nich tez idzie spac, a drugie jest ze starsza corka, ktora szaleje nawet do 23. Zero jakiegos rytmu dnia, dzieci nimi rzadza. I niemowlak non stop uwieszony, sam nie polezy bo mu sie napewno krzywda wielka stanie. Wieczoru razem nie spedza, seks to nie wiem czy w ogole istnieje u nich. Bujaja dziecko, nosza non stop, bo ono chce. My naszym dzieciom tez dawalismy duzo bliskosci, ale tez dziecko nauczylo sie zasypiac i spac samo w swoim lozeczku, czasem z nami jak mielismy na to ochote, ale generalnie wieczory mamy i mielismy dla siebie. Ludzie, macierzynstwo to nie wiezienie, czemu niektorzy sami sobie robia pod gorke?

Córka nowego ruskiego biznesmena przychodzi do ojca i oświadcza, że wychodzi za mąż. - Za kogo? - Za popa. - Zwariowałaś? - Miłość, tato... Serce, nie sługa. - No dobrze, przyprowadź go jutro. Córka przyprowadza młodego diakona. Jedzą, piją. Ojciec mówi: - Wiesz, że moja córka co miesiąc musi mieć inną kreację za 10.000 dolców? Jak wy będziecie żyć? Jak ty ją utrzymasz? - Bóg pomoże... - A jeszcze ona przyzwyczajona co tydzień latać do fryzjera do Paryża. I co? - Bóg pomoże... - Ona jeździ tylko Ferrari i Porsche, i musi mieć zawsze najnowszy model. Jak ty sobie wyobrażasz życie z nią? - Bóg pomoże... Gdy narzeczony poszedł, córka pyta biznesmena: - I jak, tato, spodobał ci się? - Burak, to prawda, ale podobało mi się, jak mnie nazywał Bogiem.