pomoz sercu

Od czego zacząć.. zaczne od tego, ze zakochałam sie... zakochalam sie tak mocno i gleboko, nie wiedzialam ze to jest mozliwe. Poznalam najcudowniejsza osobe w moim zyciu, idelanie sie dogadywalismy, czulismy siebie bez slow, jedno wiedzialo czego drugie chce, kazde spojrzenie, kazdy dotyk przyprawial nas o zawal, akceptowalismy siebie takich jakimi jestesmy... byl tylko jeden jedyny problem ktory mial wiele gałęzi.. jest moim nauczycielem... jest roznica wieku jest ponizej 20 lat... wiem co sobie ludzie mysla slyszac takie rzeczy... serce nie wybiera.. moje serce zadecydowalo samo, czego chce , kogo chce. Ma zone. nie ma dzieci. Oszukiwalismy ludzi nie mowic nikomu o naszej milosci, ukrywalismy sie. nie bylo zblizenia, nie wyladawlismy w lozku, kocham go bardzo. jestem jeszcze bardzo mloda poznaje zycie, ale kocham dojrzale, nie potrzebny mi seks, by byc szczesliwa, dawal mi tyle szczescia, co nikt inny. Kochal bardzo rowniez swoja zone. przyszedl czas w ktorym wyrzuty sumienia i szczerosc wobec niej wziela gore, powiedzial jej , ona staniwczo kazala to skonczyc, nie odeszli od siebie, sa dalej ... kochaja sie... a ja ? jestem w potrzasku wlasnych uczuc, jestem silna , wiem ze jestem. bylam na to gotowa, ale gdy mowil mi to , patrzylam mu caly czas w oczy, serce krwawilo jak oszalale, ale nie dalam po sobie tego poznac, zwolnilam sie ze szkoly by nie okazywac tego. wrocilam do domu i zaczął się lament... co mam zrobić ?