przeraża mnie coraz bardziej to że nie chcę mieć dzieci chodź kiedyś chciałam

patrząc na koleżanki rodzące dziecko za dzieckiem, ciągłe słuchanie o tym jak zrobił kupkę albo rozlał soczek ... niedobrze mi się robi od tego, a kiedyś bardzo chciałam mieć dziecko, pragnęłam i dostawałam na łeb... i nagle mam wstręt, byłam na chorobowym 4 dni, wynudziłam się jak mops i zdałam sobie sprawę, że siedzenie w domu i zamulanie to nie dla mnie i nie chcę już dziecka bo sobie nie wyobrażam siedzenie w domu z nim o nic nie robienia, nie wiem co mi się stało, może mi minie albo się pogorszy, komuś z was też tak się zmienił punkt widzenia?

Ja jestem z drugiej strony barykady....ale też nie chcę. A koleżanki niech rodzą. Po co masz się zmuszać? Nie czujesz instynktu/powołania? Twoja sprawa. Nie rób nic przeciwko sobie.....nigdy. Cokolwiek by nie mówili i robili inni.

Mnie się zmienił punkt widzenia odkąd byłam nianią niemowlaka - zdałam sobie sprawę, że właśnie mając dziecko nie ma ani chwili czasu na leniuchowanie, na "nicnierobienie", które tak uwielbiam :D Zdałam sobie też sprawę, że każda podejmowana decyzja, nawet najmniejsza, nawet ta dotycząca wyjścia do kibla wymaga postawienia na pierwszym miejscu dziecka i uzależniona jest w jakiś sposób od niego. Więc to raczej nie dla mnie.

ale ja kiedyś tak nie miałam, i to mnie trochę przeraża bo co się stało że mi się odmieniło? ciągle też w pracy kiedy będziesz rodzić, jesteś już ryczącą 30 tką! no ale ja nie chcę rodzić, mieć dzieci .... mam konie, na które sobie uzbierałam i one mi wystarczają, kiedy chcę idę pogłaskam, pojeżdżę, poczyszczę ... i później idę do kina, do pracy, gdziekolwiek i mam wolny umysł, a jak sobie pomyślę, że ciągle przy dziecku 24h to normalnie mnie mdli, rodzice też rób dzieci .... a mnie nie stać na utrzymanie mieszkania, na życie mnie nie stać, a dzieciak to koszty, poza tym wiem, że od razu tracę pracę ...