ja chyba ochujam na tym macierzynskim

wszyscy mowia fajnie, fajnie a ja czuje ze wegetuje..zle mi z tym..syn ma 2miesiace

jesteś na rocznym czy 6 m-cy? ja jestem od tyg na L4 i chodze po ścianach

a ja sobie chwalę :). Siedzę z dzieckiem 8 miesiąc a całą- dokładnie całą ciążę byłam na zwolnieniu- z urlopu już nie wróciłam do pracy. Kocham ten stan :)

Przed ciaża pracowałam 55 h w tygodniu, cała ciąża na L4, teraz juz 8 mcy macieżynskiego, planuje dwa mce wychowawczego i od wrzesnia 2014 do pracy - 40 h. Nie chce mi sie wracac :/ Lubie mieć posprzatane, ugotowane, miec czas dla rodziny. Kiedyś miałam to gdzieś. To sie zmieniło i gdyby mąż zarabiał ze 2 koła więcej - zostałabym w domu az dziecko pojdzie do przedszkoa :/

bo pogoda do niczego, ja rodziłam wiosną 2013 i większość macierzyńskiego spędziłam na świeżym powietrzu, teraz kijowa pogoda, wieje, pada deszcz, śniegu nie widać, dziecko od 2 tyg. ma kaszel i siedzimy w domu, zwariować można ale tylko jak nie ma co robić.

Ja mam podobnie, synek 2,5mc. Jeszcze tylko 3 i pół i wrócę choć częściowo do pracy.

nie ruzumiem to po co wam dzieci jak ledwo 2 miesiące i macie go dość? ja chętnie bym posiedziała w domu - tak to ciągle bałagan, ciągle gotowanie - nic nigdy nie jest na czas - rano bieganina szybko żeby zebrać siebie i dziecko do przedszkola - powrót to wielkie sprzatanie, gotowanie, pranie a kiedy bawić się z dzieckiem a kiedy czas dla męża dla siebie.. chętnie wróciłabym do czasu kiedy mogę spokojnie zjeść z małym śniadanie, iść na spacer, i tak po ludzku ponudzić się troche..

ja też wariuje niby fajnie bo wolne ale w pracy chyba byłabym mniej umęczona, wybrałam opcje pół roku i kombek do pracy jeszcze 4 miesiące!!! Z ta pogoda to fakt syna rodziłam wiosną 2010 i cały wolny czas spedzalismy na swieżym powietrzu a teraz plucha wieje 2 godziny spaceru i z gilem po kolana wracamy do domu

17.01.14 [zgłoś do usunięcia] x x x jak zwykle musiała się idealna matka polka objawić :o :o wyoobraź sobie kwoko ze nie wszystkie matki czują pasma orgazmu siedząc w domu i niańcząc 24/h dzieci :o :o :o co nie znaczy ze sa wyrodne i nie powinny miec dzieci wcale

10:24 - nieładnie, dyskusja była kulturalna ale jak zawsze jakiś burak musi wtrącić swoje trzy grosze

Kocham swoje dziecko, ale to nie znaczy, że chciałabym być tylko i wyłącznie matką. Nie chcę wychować mamisynka i nie chcę być matką-polką, która się zachwyca najmniejszym pierdnięciem dziecka i wstawia na fejsa 150 zdjęć dziecka dziennie. Moje dziecko jest odrębną osobą a ja mam tej osobie przekazać swoją wiedzę, dać poczucie wartości i nauczyć samodzielnośc***Przygotować dziecko na wejście w świat. I zadania te wykonam najlepiej jak będę umiała.

żyłka pełkła w d***e? idz obiadek gotowac lub wymiona z mleka opróżniać bo niedługo mąż wróci z mopsu i cię zbije

dziwne dla mnie macierzynski to byl czas jak w raju. masa czasu! wreszcie moglam sie nie spieszyc i mialam czas jeszcze ksiazke poczytac. Ale... ..inteligentni ludzie sie nie nudzą...

Ewa dasz radę :P ;)

też kocham swoje dziecko, nie zachwycam się każdym pierdnięciem, nie mam fejsa i jestem na rocznym macierzyńskim i jest mi z tym dobrze, rodziłam wiosną i całe dnie spędzaliśmy na spacerach, teraz jest trochę gorzej, wiadomo - pogoda beznadziejna, jestem matką I kwartału i cieszę się, że mam możliwość spędzenia tego roku z córeczką, później żłobek.

10:31 - nie wiem czy to akurat było do mnie ale jeśli tak to muszę Cię rozczarować, nie mam męża, karmię mm

10:30 - dobrze powiedziane!

10:2- - kocham pytanie "to po co wam dzieci". Może napisz, po co tobie jest dziecko :)

u mnie najgorsze jest to, że zaczynam się przyzwyczajać do siedzenia w domu :O :O :O :O ciąża zjadła mi pół mózgu, macierzyński dobiera się do drugiej połowy hahhaaa co ze mną będzie na koniec? ;)

tu wiekszosc kobiet ma dziecko po to aby w końcu ich marne zycie nabrało sens to co sie dziwicie

Wiecie wszystko zależy od organizacji dnia. Ja akurat się nie nudziłam w domu, bo od małego fundowałam synkowi atrakcje - chodziliśmy na basen od 5 tygodnia życia, na zajęcia dla mam z maluchami od 8 tygodnia. Więc nie siedziałam w domu i się nie nudziłam, a nawet jak byłam z nim w domu to też się nie nudziłam, bo dużo się bawiliśmy na macie, na wałku, różnymi zabawkami typu szeleszczące stworki itp. To był nader intensywny czas, a potem mały zasypiał i miałam 2 razy po 2 godziny dla siebie :D Wtedy myk do wanny, dłuuuuga kąpiel z olejkami, cicha muzyka, potem jakaś maseczka na twarz, balsamik i jak mały wstawał to ja byłam zrelaksowana po domowym SPA. W trakcie drugiej drzemki z grubsza ogarniałam mieszkanie i szykowałam obiad, czasem nawet poczytałam książkę. Zawsze trzeba pamiętać o czasie dla siebie. Wtedy kobieta jest zadowolona a macierzyństwo cieszy.

11:01 - trafne spostrzeżenia. Nie można dać się zamknąć w 4 ścianach. Jak tylko odzyska się sprawność po porodzie i maluszek ma ustabilizowany w miarę plan dnia - brać się za siebie i wykorzystać ten czas na czytanie, sport, naukę nowych umiejętności (samouczki). Takie mamy to potem skarb dla pracodawcy - dobrze zorganizowane i dokształcone. A i mąż nie ma kury domowej tylko atrakcyjną (intelektualnie, często i fizycznie dzięki zabiegom pielęgnacyjnym) żonkę czy partnerkę.

Ja akurat skarbem dla pracodawcy nie jestem :D Mam trochę problemów zdrowotnych, więc chadzam dość często (tak 2-3 razy w roku, ale to wtedy co najmniej 2-3 tygodnie) na zwolnienia na siebie :p Na opiekę na dziecko chodzi mąż :p No ale póki co 8 lat jakoś pracodawca znosi mnie :D Za to w ciąży pracowałam do dnia porodu :p a w zasadzie do wyznaczonej daty cesarki. Trzeba myśleć o sobie będąc matką, bo jeśli nasz świat skupi się wyłącznie na dziecku to zatracimy radość życia. Nie mówię, żeby nie wariować na punkcie malucha, bo my z mężem kompletnie zwariowaliśmy na punkcie synka i do dziś jesteśmy w nim bez pamięci zakochani, a ma już 3,5 roku, ale zawsze trzeba pamiętać o własnych potrzebach. Kobieta to człowiek, potem kobieta, potem żona, a dopiero potem matka.

Chyba trzeba wszystkiego spróbować żeby sobie zdanie wyrobić. ja tez do pracy wróciłam kiedy pierwsze dziecko miało 14 miesięcy, pracowałam potem ponad 2 lata, druga ciąża ale z problemami i od 2 miesiąca do końca na l4, poł roku macierzyńskiego i 4 miesiące wychowawczego i do pracy a drugie dziecko maiło wtedy 10 miesięcy. Popracowałam ponad rok. o rok za dużo. Przez ten czas ciągły stres, wstawanie do pracy po 4 bo dojeżdżałam sporo, dziecko w nocy budziło się niezliczoną ilość razy, w pracy jak zoombie wyglądałam, po po pracy zanim wróciłam to było ciemno (w okresie zimowym po o 16 ciemno a ja docierałam do domu na 17),starsze dziecko domagało się poświęcania czasu- powtarzanie słówek z angielskiego, różne intelektualne zabawy. Młodsze w tym czasie zazdrosne wychodziło na kolana i dokazywało a ja myślami odbiegałam bo jeszcze obiad,pranie. Rano przed pracą pośpiech, zostawianie w miarę ogarniętego domu bo opiekunka przychodziła. I powiedziałam dosyć. od kilku miesięcy jestem na wychowawczym. odzyłam. pieniędzy mniej ale zdrowie psychoczne i czas dla siebie i rodziny bezcenny. wszystko na czas. nie martwię się jak tu się urwać z pracy bo spotkanie w szkole dziecka o 14, nie martwię się że muszę zowu się zwalniać że przyjadę później do pracy bo rano trzeba iśc do lekarza z kaszlącym dzieckiem. nerwy mnie wykańczały. zarabiałam ok. 1900-2100 na rekę. dojazdy autem ponad 40 km sporo kosztowały,opiekunka też. zostawały marne grosze a czasu zero.

Ja bylam rok na macierzynskim i uwielbialam ten czas z moja Mala. Jednak po 9 miesiacacb zaczelam tesknic do pracy. Wrocilam na pol etatu. Wtedy czulam rownowage...Nie moglabym nie pracowac i siedziec w domu z dzieckiem. Jak to jest bajzel i nie ugotowane jak pracujecie? U mnie nigdy tak nie bylo. Siedzac w domu owszem mialam wiecej czasu na ogarnianie ale pracujac tez mam porzadek. Wystarczy wszystko odkladac na swoje miejsce...

No tak dzidek znudził sie po 2 miesiącach .... ludzie po co wy decydujecie sie na dzieci . Tak naprawdę okres niemowlęcy to pikuś z tym co czeka was później.

no ciezko jest i pracowac, i miec dom na blysk. chyba ze ktos ma kawalerke i do poscierania 10m2 podlogi. ale normalnym ludziom, nawet zorganizowanym, zajmuje to sporo czasu, a po proacy jest sie zmeczonym. Ja kiedys nie moglam wyjechac z domu bo zapadalo i czekalam jak odsnieza i do pracy pojechalam dopiero po 9-tej, a normalnie wyjezdzam 6:30 bo mam na 7. I przez te 3h zrobilam w domu wiecej niz przez kilka popołudni. Po pracy sie gorzej funkcjonuje

A ja mam trójkę dzieci, synek ma 2, 5 miesięcy i od marca muszę wrócić do pracy.Serce mi ściska jak sobie pomyślę że z kimś obcym muszę zostawić:-(nie wspominająć o ogarnięciu wszystkiego w domu...

Ja wszystko rozumiem, że z maluchem nie jest łatwo, to też trzeba się psychicznie przeprogramować ;), ale żeby aż tak narzekać jak dziecko ma 2 miesiące, ktoś wam kazał mieć te dzieci???

przecież też nie chodzi o to że od razu trzeba 5 lat z dzieckiem spędzić, no ale tak zawodzić, jak ma zaledwie 2 miesiące :O