Wszystko mi sie pieprzy

Poleciało mi zdrowie, szkołę ukończyłam w szpitalu. Jednak chwiejnym krokiem postanowiłam walczyć o swoje marzenia dalej. Ale już nie mam siły. Na wymarzonych studiach mam straszne problemy. Chce skończyć te studia, mieć prace i rodzinę. Ale co z tego kiedy wczoraj mama musiała mi pomóc się uczesać bo z bólu nie mogłam podnieść rąk do góry, tak samo nie mogłam sama założyć butów. Mam k***a dość. Mam tak k***a dość, że jest to nie do opisania. Najgorszemu wrogowi tego nie życze. I uważam, że takie osoby jak ja powinno się p*****lnąć w łeb. Bo co z tego, że chcę, kiedy mi k***a nie wychodzi i kiedy wszystko się sypie. Mój chłopak to masochista, nie raz próbowałam go zostawić, ale on mnie nie zostawi. Nie chce być ciężarem dla innych. Chce tak jak jeszcze tak naprawdę całkiem niedawno mieć dużo siły. Nie tylko fizycznej ale i psychicznej. Tylko gdzie to k***a się podziało? Mogę kupić sobie w sklepie na rogu ulicy Bombelkowej dwieście? Nie k***a nie. Wiem, ze was nic to nie obchodzi, ale musiałam to z siebie wyrzucić.

wiem,ze chorej cierpiacej osobie nie mozn tak mowic, ale...docen co masz, masz milosc, wsparcie, to tak wiele, ale tyle cierpien na swiecie jeden biedny glodny drugi chory cierpiacy a trzeci samotny niekochany

Gadanie, że inni mają gorzej lub też źle mnie nie pociesza. Bo to przykre, że ludzie muszą tak cierpieć. a najgorsze s*******e często mają cud i miód w d***e. Popadam w jakieś załamanie nerowe, leżałam nie tak dawno w dziecięcym na przeciwko onkologi. I ja sie pytam za co k***a te dzieci tak cierpią? jak by mogła to bym wzieła to wszystko na siebie i zdechła.

mnie tez sie pieprzy czasami nawet mozna powiedziec ze sie parzy taki lajf