Dzisiaj moja matka mnie pochwaliła i to jak

Jakiś cud się stał :-). Rozmawiałam z nią i z bratem, brat zaczął żartować, że powinnam gdzieś wyciągnąć jego kolegę żeby się nauczył funkcjonować wśród ludzi, po czym po namyśle dodał 'a ty nie jednak, jesteś niewiele lepsza!' na co nasza matka ostro zaprotestowała (nietypowo z jej strony, gdyż zazwyczaj trzyma stronę braci i wspólnie tworzą front przeciwko mnie jednej): "Ja nigdy się za nią nie wstydziłam wśród ludzi, jest bardzo inteligentna i da się z nią porozmawiać, zabrałabym ją wszędzie! pamiętasz na przykład co było na weselu M.?" . Nie powiem, zrobiło mi się miło.

Dałam wtrącenie o weselu w <> ale widać to jest kasownik :) pamiętne wesele, gdzie połowa gości zebrała się wokół mnie, aby posłuchać konwersacji mojej i rodziców panny młodej - ileż ja potem komplementów usłyszałam, to hoho...

chwalipieta

Nie uważam, żeby mówienie co się pozytywnego o sobie usłyszało to chwalenie się :-) najgorsza jest fałszywa skromność

glupia jestes i tyle

jak ja slysze ze mnie chwala to od razu mam tylko jedno skojarzenie

:)

Taaa :)

:P