Co o tym myślicie

Znamy się od jakiegoś czasu, jednak dopiero na studiach się zakumplowaliśmy. Jesteśmy na tym samym wydziale, mamy nawet razem niektóre wykłady. Mówi mi teksty typu nie lubię cię, ja mu dokuczam, że jest głupi, on mi, że jestem gruba. Kompletnie jak dzieci. Ale zawsze na powitanie przytulamy się, jakbyśmy nie widzieli się 100 lat, a żebra to kiedyś mi chyba pękną :) Przypomina mi mojego brata z którym niestety straciłam kontakt :( Wiele osób często myśli, że jesteśmy parą, jednak każde z nas jest w związku. W sumie co ludzie sobie myślą nie jest istotne, ale jego zachowanie zaczyna mnie martwić. Trochę za dużo tego tulenia, a bratu bym nie dawała takich buziaków na powitanie.Nie będę się już wywodzić nad tymi wszystkimi szczegółami, powiedzcie tylko czy według was taka znajomość ma szanse przetrwać czy coś tu jest nie tak? Nie wiem co on czuje i co w jego główce siedzi. Mówiłam mu, że jest dla mnie jak braciszek...

Dlatego zachowuje się tak a nie inaczej, powiedziałaś mu że traktujesz go jak braciszka, a że chłopinka ma przekorną naturę...to stara Ci się zrobić "na złość" bo... "dlatego" :-) Jeżeli Tobie sprawia przyjemność takie przekomarzanie się, to nie szkodzi. Wygląda na to że oboje jesteście lekko "szurnięci", więc nie martw się. Grunt że wesoło :-)

tu chyba nie o to chodzi. Myślę, że ty zaczynasz coś czuć do niego i czujesz że to nie fair w stosunku do twojego obecnego faceta

Nie, ja naprawdę mam go za brata. Ale nie chodzi o same przytulania ale nasze rozmowy i to jak o mnie się martwi. Bardziej niż o swoją dziewczynę. Oni są ze sobą krótko, nie całe pół roku więc powinien być nią zafascynowany...(Ja ze swoim jestem 3lata). Jeżeli mam się czuć wobec kogoś nie fair to będzie chodziło o jego dziewczynę.