czy wy też macie poczucie że w pracy nic od was nie zależy

nie wiem nawet czy w cv pisać wszystko co jest moim atutem w zawodzie, bo albo mnie niszczą, bo za mało umie, albo że za dużo, albo, że czegoś nie umiem, albo że jako jedyna w dziale mam mgr przed nazwiskiem (jak mi to psycholog powiedział, to myślałam, ze żartuje, bo nie mogłam uwierzyć, że ktoś ma kompleks na tle braku studiów)

o jednym jeszcze nie napisałam (sprawę zarobków pomijam). Pracując nic nie mogłam zaplanować, bo nie wiedziałam nigdy, o której wyjdę z pracy. I to był już kompletny koszmar. Niepewność z ustaleniami, niepewność z godzinami pracy, niepewność z tymi co robię i czasami jeszcze odpowiedzialność, której nikt nie chciał to dawali to mi

Ja nie mam takiego poczucia, to co wykonuję to efekt doświadczenia i miesięcy szkoleń. Przez mój mały błąd ktoś może nie dostać wynagrodzenia. Jak idę np. na 3 dni L4 i wracam to widzę, ile zaległości na mnie czeka i jak szef oraz współpracownicy się cieszą, że już jestem.

Dodam, że za pół roku będę na urlopie macierzyńskim i szef już musi szukać osoby na moje miejsce, by ją odpowiednio wyszkolić.

Eleunka -a jak znalazłaś taką pracę? Długo tam pracujesz?

ja miałam zawsze takie prace, że funkcjonowałam jak alkoholik w ciągu :( Ani coś zaplanować, choćby lekarza, ani zobowiązać się, że zrobię zakupy do domu. Ja w zasadzie jestem obciążeniem, tyle, co się dołożę do czynszu, gdy pracuję

kurcze, szkoda, że nie mogłam wczoraj odpowiedzieć, ale wiesz co, Ewa? działasz mi na uzębienie. akurat komputery czy programy kupuje do firmy od wielu lat i nie jest to jakiś specjalny wyczyn dla mnie, żeby zaraz o tym się rozpisywać. jesteś wulgarna i chamska.

nie no...jest to wyczyn, żeby dać warunki zamówienia na coś najtańszego i kupić coś o g...ej jakośc**płacąc znajomej firmie dobrą cenę, jak to bywa w budżetówce. Ale większy wyczyn ma do zrobienia księgowa, która musi nieistniejące drogie programy zaksięgować a jeszcze pieniądze za nie zapłacone obdzielić między właściwe osoby.

upu

gkuj

odmówiono mi pracy, znowu, bo nie jestem studentką

up

upp