załamanie nerwowe

witam wszystkich. Mam zaledwie 25 lat, ale wiele porażek za sobą. Straciłam pracę, nie moge znaleźć w obecnej chwili jakiejkolwiek. spłacam pożyczkę studencką, ledwo wiąże koniec z końcem, choć mieszkam z rodzicami. Staram się jednak sama spłacać swój dług, gdyz z rodzicami i tak mam za to jednym słowem przekichane. Zawaliłam obronę, troszkę też z powodów finansowych. końcem czerwca straciłam milość mojego zycia, z ktora bylam piec lat. Niby przez jakis czas byla szansa, ze do mnie wroci, ale szybko sie to zmienilo. Przechodze zalamanie nerwowe. mysle o samobojstwie. Chcialabym oddac sie w rece lekarzy w oddziale zamknietym, nie wiem jednak jak to zrobic by obeszlo sie bez sensacji...

mozesz podac gg?

nie uzywam gg niestety juz :(

No i dobrze bo na rtm gg to siedza rózni desperaci naciagacze

dlatego chetnie dowiem sie od Was, najlepiej od tych, ktorzy sami przezyli cos takiego, badz byli swiadkami..jak sobie z tym poradzic.

Psycholog i psychiatra lagodne leki i wroci ci radosc do zycia

Przeżywasz Magdziu dramat, zrozumieć to mogą tylko nieliczni. Rozstanie z osobą którą uważaliśmy za tą jedyną ,wyśnioną,naj,często prowadzi do tego stanu który opisujesz.Utraciłaś więź z najbliższymi , a w nich mogłabyś szukać oparcia,chociaż to trudne nie pal wszystkich mostów za sobą. Osoba o tak ogromnej wrażliwości jaką jesteś może i powinna podjąć próbę poradzenia sobie z problemem. Nachodzą cię myśli samobójcze ,czy warto? Pomyśl chwilę ,zostałaś oszukana ,upokorzona przez niego i tak chcesz zniszczyć swoje życie. Chcesz leczyć się w zamkniętym oddziale,pozwól żeby decyzję o tym podjął psychiatra. Jeśli Ty nie będziesz chciała o tym zapomnieć zacząć podnosić głowę ,to same leki tego nie zrobią. Serdecznie pozdrawiam Arion .

:(

Arion