pod jednym dachem

wiem, ze znow temat z serii "teściowie", ale skoro już razem mieszkamy, to jak polepszyc te relacje? Staram sie im nie wchodzić w drogę, nie zabraniać kontaktów z wnuczkiem, o obiady nie proszę ani nie podrzucam dzidzi, cicho siedze w domu, nie wtracam sie, nie zagladam do pokojów, nie wypytuje sie gdzie jada, po co, skad wrocili, kto u nich byl, szanuje ich prywatność, a oni do nas właśnie zupełnie odwrotnie :(

nikt nie doradzi?

Z własnego doświadczenia wiem, że żeby były prawidłowe, zdrowe relacje to muszą starać się obie strony. Jeżeli tyle z siebie dajesz, starasz się jak możesz i wiem też , że nie jest to czasami łatwe, normalnym jest , że oczekujesz w zamian podobnego traktowania. Jeżeli to są Twoi teściowie i coś w ich zachowaniu Cię denerwuje, porozmawiaj o tym z mężem, ale spokojnie nie obrażając ich. Twój mąż powinien tą sprawę z nimi załatwić. Musi być stanowczy, ja na taką postawę męża musiałam, czekać 3 lata, bo on jednak był synkiem mamusi, nie pomogły groźby ani prośby, dopiero gdy pojawiło się dziecko i ja zaczęłam być bardziej krytyczna co do swoich rodziców on się wtedy zmienił. Teściowa na początku próbowała nim rządzić, potem się obraziła a teraz doszła do wniosku, że lepiej mieć dobre stosunki z synową bo synuś nie za bardzo już chce jej słuchać. Życzę powodzenia, dużo cierpliwości i dystansu. Pretensje i kłótnie nic nie dadzą, tylko zaszkodzą tak naprawdę wam. My się z mężem często kłóciliśmy z powodu rodziców. Czasem musiałam mocno zacisnąć zęby, żeby nie wybuchnąć. Najlepszy skutek odnosiły spokojne rozmowy z mężem, bez obrażania jego rodziców, on później załatwiał z nimi różne sprawy. I sytuacja zaczyna powoli wracać do normy.

Zależy jakimi ludźmi są teściowie/rodzice. Jeśli w miarę otwarci, na poziomie, inteligentni i bez skłonności do manipulacji, to warto spróbować szczerej rozmowy, powinni zrozumieć, co jest dla was żadne, jakie są granice prywatności, jakie zachowania tolerujecie a jakie nie, żeby sobie nie wchodzić w drogę. Jeśli natomiast są to ludzie typowo autorytarni, wychowani metodami "starej szkoły" na zasadzie, że rodziców się słucha i szanuje "bo tak", to nic nie zrobicie, szkoda czasu i zdrowia, wyprowadźcie się na swoje zanim wasze małżeństwo się rozpadnie. Piszę to z własnego doświadczenia, nie chcę nikogo zdenerwować ani nikomu dokuczyć, tak po prostu jest.

poprawka oczywiście miało być *ważne a nie *żadne