W jaki sposób całkowicie wyprać się z emocji tak by stracić możliwość ich odczuw

ania i nie czuć KOMPLETNIE NIC?

jedź do chin i poddaj się lobotomii

ja tak mam i leczę się u psychiatry

To na serio działa? Bo jeśli tak to jestem gotów to zrobić. Chodzi mi tylko by nie odczuwać fizjologicznych następstw emocji, które wymienię: miłość, gniew, stres, strach, przywiązanie, zaangażowanie, rozczarowanie, poczucie winy itd. Żeby być maszyną doszczętnie wypraną z uczuć. Nie interesują mnie konsekwencje, jeśli macie jakieś rady to wszystko piszcie, jest cenne. Dodam, że udało mi się mocno zredukować zdolność do odczuwania niektórych emocji, ale nadal w jakimś mniejszym nasileniu są, a chcę by były w zerowym.

Czuć, że jesteś kochany też byś nie chciał?

Sigh nie możesz mieć czegoś takiego, bo gdybyś był doszczętnie wyprany z emocji to byś się tym nie był w stanie przejmować i nie poszedł na leczenie, więc to ściema.

Nie chciałbym, bo skoro nie byłbym w stanie odczuwać emocji to nie przejmowałbym się tym, że i tego nie jestem w stanie doznawać.

zapisz się do partii komunistycznej

Zaczęłam ignorować emocje i tłumaczyć sobie wszystko w sposób racjonalny, tylko nie przewidziałam, że to ma wady, takie jak np. że gdy nie odczuwasz żadnych przyjemnych emocji to nie masz kompletnie motywacji do działania, bo wiesz, że czy zdarzy się coś dobrego, czy złego to będziesz się czuć tak samo obojętnie. Tak więc na razie biorę antydepresanty by mieć jakąś motywację do pracy i choćby fizycznie energię. Oczywiście to ma też zalety, moja fobia społeczna zniknęła praktycznie, jakiś stres przed egzaminami, ale też wszystko co pozytywne zniknęło.

leki psychiatra, powodzenie 100 procentowe

No bardzo możliwe, że to nie to, o co tobie chodzi. Poszłam się leczyć bo uznałam, że to kompletnie bez sensu, nie robić nic z powodu braku motywacji.

Leki antydepresyjne zabijają uczucia miłości,strachu,nienawiści,wyrzutów sumienia, rozczarowania.. Wiem bo sama je biorę i powiem tak że nic mnie nie rusza..

Ale gdybyś nie oczuwała emocji na prawdę definitywnie to nie przejmowałabyś się tym, że pozytywne zniknęły czyli chooy, nie jesteś wyprana tak jak należy.

No tak, ale mi chodzi o trwały efekt, a nie taki wywołany lekami.

zostań feministką, one niczego nie odczuwają

hah, może nie jak należy ale dużo zrobiłam w tym kierunku :D z tym, że ja się nie przejmowałam tyle brakiem emocji co brakiem chęci do działania i uznałam, że obecność pozytywnych emocji jako nagrody mogłaby mi pomóc

żeby być socjopatą doszczętnie wypranym z emocji, to trzeba się chyba takim urodzić. Bo tak zawsze masz świadomość istnienia emocji, masz ich zapis w pamięci. Ja po prostu przestałam ufać swoim emocjom, intuicji, wszelakim przeczuciom, teraz jestem dzięki temu lepszym człowiekiem tak sądzę, staram się racjonalnie osądzać co jest dobre, a co złe, zmieniłam swoje podejście do życia, mam wiele przemyśleń nieopartych na emocjach i są one wartościowe właśnie dlatego, że są wynikiem analizy faktów, a nie wpływu uczuć. Nawet jak są dla większości ludzi pesymistyczne, to dla mnie są racjonalnym wytłumaczeniem sytuacji jaką jest istnienie życia na ziemi i wyznacznikiem moich działań czy przekonań. Wciąż jestem na początku i nie chcę z tego rezygnować, a jednak w pewnym stopniu czuję się zmuszona przez zaistniałą sytuację.