nie mam tak naprawdę nikogo bliskiego i źle mi z tym

tzn jest kilka osób wokół mnie rodzice, chłopak , jakieś koleżanki ,ale z żadną z tych osob nie mogę szczerze porozmawiac o moich problemach, nie mam żadnego wsparcia :(

o np chłopak jest dla mnie generalnie chamski , wiem ,że to zwiazek nie dla mnie i bede go musiała zakonczyc... Rodzice zamiast wspierać krzycza choc jestem juz dorosla, każdy problem to wg nich tylko i wyłacznie moja wina, a koleżanki jak kolezanki można z nimi pogadac czy się pośmiać ,ale zwierzyć się już nie bardzo bo mają swoje zycie i tak naprawdę cudze problemy ich nie obchodzą. I źle mi z tym ,że jestem z tym wszystkim sama

ma ktoś może podobnie?

nie. nikt nie ma podobnie. to żywy dowód na to, że trzeba inwestować w przyjaźnie.

mam tak samo, nie umiem rozmawiac z kolezankami o sobie, do tego pare razy mnie bardzo zawiodly, no ale kazdy popelnia bledy i takie tam... Chcialabym takich prawdziwych przyjaciol, ktorym moglabym zwierzyc sie ze wszystkiego, ale nie moge takich spotkac :( zawsze jest tak, ze ja sie staram, przejmuje, a dostaje nic w zamian :(