jestem jakaś dziwna i nie moge o tym mówić...

żeby nie okrzyknięto mnie świrem roku. Kiedy w życiu ma sie stać coś złego to przed snem lub po przebudzeniu, czuję dziwny niepokój, powietrze jest cieżkie i nieznośne... nie umiem wytłumaczyć - jakby atmosfera gęstniała i coś złego w niej wisiało. Od kilkunastu lat nie oglądam wiadomości, bo patrzenie na zle rzeczy sprawia mi ból - wewnętrzny, niedookreślony... ale tak silny że potrafię się zwinąć na 2 godziny i płakać. Wszystko się zaczęło jakies 10 lat temu kiedy przyśniła mi się święta Katarzyna.. o której nic wcześniej nie wiedziałam, od tego czasu miewam dziwne sny. To nie jest choroba psychiczna... ale bywa że to już mnie przerasta, męczy... czy ktoś jeszcze ma podobnie?

Trynek to ty?

Naprawde tak masz?? Mowilas o tym komus rozmawialas na ten temat

nie

no cóż, chory psychicznie człowiek przeważnie nie zdaje sobie sprawy, że urojenia to urojenia, miej to na uwadze

naprawdę tak mam... mówiłam jednej osobie, której moglam zaufać, nie rozumie tego ale nie ma mnie za wariatkę przynajmniej. Ale szukam kogoś kto może zrozumieć, chce wiedzieć że nie jestem sama w tym wszystkim. Nikt kto tego nie czuje nie wie jaki wielki to ból patrzeć na nieszczęście innych ze świadomością niemocy... I ja wiem że to brzmi jakbym bya "nawiedzona" ale nie da sie inaczej tego opisać.

ja też nie mogę oglądać wiadomości, ani czytać, jak słyszę o tych g***tach, morderstwach i wypadkach to też mnie coś boli... ale nic dziwnego mi się nie śni ani nic

no akurat to, ze rzeczy ktore pokazuja w tv sa straszne to nie sa urojenia, po prostu jestes nadwrazliwa, to budzenie sie ze snu to parazil przysenny, zdarza sie i powoduje dziwne uczucie

00:34:58 - problem w tym że ja wiem jak to wygląda, dlatego wiem żeby się tym "nie chwalić" bo wyjdę na stukniętą. Problem w tym że to jest bardzo autentyczne uczucie i autentyczny ból, kiedy ktoś zawołał mnie do telewizora kiedy było trzęsienie na Tahiti to ból był tak silny że wymiotowałam prawie 2 godziny... To po prostu jest nie do opisania :/ Potrzebuję osoby, która po prostu napisze "też mi sie to zdarza", wiem że muszą istnieć tacy ludzie, bo nie jestem jakimś "wybrańcem". A sama świadomośc z potwierdzeniem może mnie troch ę ukoić...

no dobra, moze nie zygalem, ale zdarzalo mi sie cos podobnego w stanach skrajnego wyczerpania psychicznego i czarnej rozpaczy, polecam sport, magnes, omega3 i warzywa

ćwicze codziennie, warzyw jem dużo, niedoborów magnezu raczej nie mam... to nie jest wycieńczenie organizmu:(

Zrób sobie myślami, wyobrażeniami osłonę. Poczytaj o tym. Nie Ty jedna tak masz. Jeżeli sobie nie pomożesz, to wykończysz się psychicznie. Każdy jest wrażliwy, tylko ludzie odgradzają swoją psychikę od nieszczęść, które nie dotyczą bezpośrednio ich najbliższych. Jesteś jak dziecko, otwarta na wszystko i jest to dla Ciebie niszczące. Ratuj się dziewczyno. :(

ten bezmiar zła którym jest wszystko podszyte, zwierzęca natura człowieka, gwałcenie uczuć i mechanicznie tłoczone umysły, jedyny spokojny punkt zaczepiony gdzieś w transcendencji, w najwyższej sztuce, i proszenie Boga o wybaczenie..... heh, dlatego narkotyki zdarza mi się brać najwyżej może raz na kwartał;]]

Kiedy w życiu ma sie stać coś złego to przed snem lub po przebudzeniu, czuję dziwny niepokój, powietrze jest cieżkie i nieznośne... nie umiem wytłumaczyć - jakby atmosfera gęstniała i coś złego w niej wisiało. to rozumiem, bo sama mam podobnie, ale z bolu się nie zwijam, jest mi przykro ale nic więcej:) mysle, ze po prostu jesteś bardzo wrazliwa ;)