Związek i dzieci z kimś z nie swojej bajki

Poważny związek z kimś,kto do danej osoby nie pasuje,to najlepszy sposób,żeby zamarzyć o eutanazji,z powodów pscyhicznych.

Cos w tym jest.

Ktoś w takiej rodzinie będzie marzył o jakiejś skutecznej trutce,czy się odważy to nie wiem.Może jedno lubo oboje rodzice,może któreś z dzieci.

czy naprawdę tak bardzo złą alternatywą do tego jest koleżeński seks bez zobowiązań,

Na dwoj***abka wróżyła ,wszyscy mówili że nie pasują a oni sobie żyją i żyją i dobrze im z tym albo faktycznie nie pasują ;) żeby udzielić konkretnej rady trzeba być bezstronnym i nieuprzedzonym a to już inna nie kafeteryjna bajka, nie profilowanie pod cudze oczekiwania .

Żeby udzielić odpowiedzi,to trzeba być w takiej rodzinie,trzeba być w związku,trzeba swoje przeżyć.Nie mówię tu o ocenianiu innych,bo to mnie nie obchodzi,każdy sam musi to rozstrzygnąć,czy są dla siebie,czy nie.

to jak z prowadzeniem samochodu,czy czujesz prędkość na danej trasie,czy czujesz,że możesz mieć wypadek

ale co to za kamuflaż, wal prosto z mostu kogo chcesz zabić :-P

może siebie bym zabił

gdyby w mojej głowie nie kołatało się,że coś może być po śmierci i mogę zostać ukarany za samobójstwo

bo nie zakladac takiej rodziny i nie robic sobie takich dzieci to juz za trudne?

cofnij się w czasie i powiedz to mojemu nieżyjącemu już ojcu,który był zdesperowany na punkcie matki,mimo,że ona od nego zwiewała,wywalała go z domu

w jakimś stopniu był jej bliski,ale najbardziej chciała żeby sobie poszedł i zostać starą panną

coś czuła,że jest nie tak

niby jakoś spędzali razem czasem,ale czasami go wywalała z domu,a on ryczał w krzakach pod blokiem

a słyszałeś o współuzależnieniu kata i ofiary? żyć ze sobą nie chcą/nie mogą ale bez siebie również nie

Coś w tym jest,ale trochę przesadzone z tym katem i ofiarą.Niby byli dla siebie,łączyło ich wiele,ale podskórnie coś zawsze się gotowało,tak jakby mieli oboje drugie twarze,które nie powinny iść nawet razem na lody.

i to jest właśnie schizofreniczne w takich relacjach,co się przekłada na całość relacji,coś jak wirus w komputerze

Ja dlatego walczyłam o kogoś, kto do mnie idealnie pasował. Żeby nie być w takim związku, jak opisujesz. Ale mnie nie chciał. A drugiej tak pasującej osoby do mnie nie znajdę. Więc łatwo powiedzieć, by być z kimś pasującym, skoro ta druga osoba nie zawsze chce. Kocham go jak nigdy nikogo i co z tego? On ma to gdzieś.

skoro on ciebie nie chciał,to znaczy,że nie byliście dla siebie

Możesz mi wierzyć, że byliśmy. Ale on ma duży wybór, pracuje z mnóstwem kobiet. I może akurat wolał ładniejszą niż tą do niego pasującą.

Sam wiele razy mówił mi, jak mnie ceni, jak podziwia, prawił komplementy, troszczył się. Rozumieliśmy się w pół słowa, to samo było dla nas ważne, o to samo się martwiliśmy. Ale na kobietę mnie nie chciał. Pozostało mi tylko pogodzić się, że już z nim nie będę i wyleczyć złamane serce, chociaż myślę, że ta rana akurat się nigdy nie zagoi. Bo dla mnie jest i pozostanie miłością mojego życia. :-(

Dzięki za ten temat... mam właśnie taki dylemat. Ślub niedługo, a ja coraz wyraźniej widzę, że mimo że druga połówka kochana i ma dużo zalet, to jednak jesteśmy z dwóch różnych światów i różnimy się bardzo od siebie (miasto-wieś, introwersja-ekstrawersja)... bardzo się boję, że będzie właśnie taka schizofreniczna relacja. teraz niby się kochamy ale na poważne tematy jak finanse po prostu nie umiemy spokojnie rozmawiać, bo się kompletnie nie rozumiemy......

Trudno żyć razem, gdy zbyt wiele ludzi dzieli. Mówię z własnego doświadczenia. Ale z moich postów tuż nad Twoim widzisz, że można do siebie doskonale pasować, ale co z tego, skoro ta osoba może nie odwzajemniać Twoich uczuć? Co to za wybór, czy być z kimś dla Ciebie stworzonym, komu na Tobie nie zależy, czy z kimś, kto odwzajemnia Twoje uczucia, ale macie niewiele ze sobą wspólnego? Ja już straciłam nadzieję, że da się spotkać kogoś, kto będzie do nas pasował i nas kochał. Wolę zostać sama niż mieć taki wybór, bo wtedy zawsze ktoś będzie zraniony.

up