mam dosyć nieszczęśliwej miłości :( chcę się uwolnić

rzucił mnie pare tygodni temu. nie było go stać na rozmowę w 4 oczy. po prostu. wiem, ze on na mnie nie zasługuje, bo ma szereg podstawowych wad. nie wiem co na mnie zadziałało tak, że myślę o nim. być może to, że pierwszy raz zostałam rzucona przez faceta, a dotąd robiłam to ja (zasługiwali na to, no cóż... ja natomiast teraz byłam naprawdę w porządku dziewczyną i chyba za dobrą). dostałam jakby obuchem w głowę i myśle o nim. raz mi się wydaje, że jest ze mna lepiej, bo nie ma go w mojej głowie przez większość dnia, ale wystarczy, że zobaczę że zrobił coś na fb, albo jest wieczór- no i gotowe. welcome to my head again. jakie to jest męczące... :/ wyobrażam sobie czasem jakby to było się z nim zobaczyć, wrócić, jakby to było fajnie gdyby się o mnie starał. i am so stupid.. wiem to. nie wiem czy jestem zakochana, czy nie. wmawiam sobie, ze to tylko zauroczenie, ale mój przyjaciel mówi, ze raczej się zakochałam. super... niedługo widze sie z nim na wspólnej imprezie. jeśli nic nie będzie między nami typu jakieś uśmieszki nieśmiałe, jego zagadywanie itd., to daję sobie definitywnie z nim spokój. przynajmniej będe próbować...

Piękna powieść,zasługuje na nobla:D

miałam kiedyś podobnie. Facet mnie rzucił, a wcześniej to ja rzucałam facetów. Przezyłam to strasznie. Rozpaczałam, płakałam, poniżałam się. Przeszło po kilku miesiącach tylko dlatego, że w końcu odpuściłam sobie sprawdzanie co u niego Moja rada dla Ciebie: kompletnie się od niego odetnij. Śledząc go na fb, idąc na imprezy gdzie on będzie, nigdy się od tego uczucia nie uwolnisz. Zrób wszystko, by nie widzieć go i nie mieć wieści o nim. Na początku będzie bolało, ale z czasem zrozumiesz, że to najlepsze co mogłaś zrobić.