Skocz do zawartości
Szukaj w
  • Więcej opcji...
Znajdź wyniki, które zawierają...
Szukaj wyników w...

Zarchiwizowany

Ten temat jest archiwizowany i nie można dodawać nowych odpowiedzi.

Gość gość

mam przewlekla chorobe autoimmunologiczna i chyba depresje nie wiem co robic

Polecane posty

Gość gość

ze swoim zycie, cały czas czuje się zmęczona,obolała, dużo spie, mam problemy z chodzeniem, jestem mlodą dziewczyną, kobietą. Kilka lat temu byłam zdrowa, dzisiaj mam znaczny stopień niepełnosprawności, czuje,że przegrałam moje życie, nie mam przyjacioł, znajomych, wydaje mi się, że ludzie nie lubią -niepełnosprawnych.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
czy chorujesz na sm ? bo te wszystkie objawy to brzmią tak jak moje

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
jeżeli tak to wiedz ,że przy tej chorobie bywają lepsze czasy nie zawsze jesteś w takim stanie jak opisujesz ja choruję już kilkanaście lat i przeżyłam kupę kryzysów obecnie jest trochę lepiej , mogę swobodniej chodzić psychika nie raz odmawiała mi posłuszeństwa, miewalam straszne kryzysy, ale wiem z doświadczenia że to mija

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
na rzs

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
jeżeli obawiasz sie że ludzie nie lubią niepełnosprawnych / ja tak nie uwazam/ to szukaj znajomości wsrod ludzi z tą samą chorobą np.w internecie tacy ludzie bardzo dobrze się rozumieją na wzajem wspierają doradzają i nikt nikogo nie wytyka palcami

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
ile masz lat? znam kobietę,która na to choruje od młodosci ale żyje normalnie tzn. tak aby choroba nie była na pierwszym planie chodzi ciagle uśmiechnięta, zawsze ma makijaż i tym przyciąga do siebie ludzi

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Każda przewlekła choroba niesie ze sobą dużo cierpienia. Nie ma człowieka, który w pewnym momencie nie ugiąłby się pod jego ciężarem. Oglądałam ostatnio filmik o życiu mężczyzny, który urodził się bez rąk i nóg. Dziś jest coachem i trenerem, uczy akceptacji siebie i motywuje do przezwyciężania przeciwności losu. Gościu ma żonę i małe dziecko, którego nigdy nie przytuli, ale może dać mu wiele miłości. Ty też masz wciąż wiele do zaoferowania! Być może ludzie zdrowi nie czują się komfortowo w obecności niepełnosprawnych, bo nie wiedzą jak się zachować. Jeśli sama będziesz umiała z dystansem podejść do swojej choroby i rozluźnić atmosferę będzie Ci łatwiej nawiązywać znajomości. Ale najpierw zadbaj o własne samopoczucie. Zainteresuj się czymś, znajdź sobie pasję (tak też poznasz nowe osoby). Jeśli czujesz, że problemy dnia codziennego Cię przytłaczają szukaj pomocy u psychologa. Zdziwisz się jak pomagają wizyty u dobrego (!) specjalisty.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
wazne tez jest wsparcie i zrozumienie rodziny

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
znam adres tej strony choruje od 15 lat

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
poczytaj stronę PRIMANATURA warto ! bardzo ciekawa !

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
powodzenia ! życie przed tobą, kochaj je takim jakie dostalaś bo dostalaś tylko jedno każdy dzien to jeden dzień mniej, a wszysto zalezy od ciebie jakie dni będą wyplatać twoje życie nikt i nic nie da ci szczęścia nie czekaj w nieskończoność na cud sama sobie ofiaruj chwile szczęścia bo to ty jesteś sterem i okrętem w tej przygodzie zwanej ŻYCIE

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

×