jestem beznadziejna, że aż przykro patrzeć

Jestem beznadziejna. Siedzę za granicą na wymianie, szukam intensywnie dorywczej pracy i nic mi nie wychodzi. Ciągle słyszę odmowę i naprawdę już nie mam siły. Rodzice trują cały czas czemu nic jeszcze nie mam... nic nie rozumieją... Miało być lepiej a jest cały czas do d**y. Nic mi sie nie chce, ale już automatycznie przeglądam ogłoszenia i aplikuję gdzie się nadaję. Ciężko bez płynnego języka, ale staram się. Mimo to mam strasznego pecha i mi sie powoli odechciewa. Nic tylko bym płakała. Stresuję się presją rodziców i kasą i ze stresu chudnę i nie mogę spać....:(((((((((

Ach nie stresuj sie! Czasem ma sie po prostu pecha :(

Powiedz to moim rodzicom... :( moje życie ostatnio to pasmo nieustającego pecha :( za co to wszystko :( co ja złego zrobiłam :(

Więcej optymizmu, a napewno się uda :-) Zazwyczaj tak jest, że osoby postronne nie rozumieją sytuacji i mają swoją wizje jej, grunt to olać to nie brać słów do siebie. Łepek do góry i Się nie poddawaj :-)

Dzięki kochani :( po prostu jest już tak długo kiepsko, że nie wierzę, że może być inaczej... Co tylko myślę, że los się do mnie uśmiechnął to zaraz dostaję po mordzie :(

spadaj podszywie, tu nie ma nic do śmiacia