po co kobiecie urlop macierzyńki

bo w zeszłym tygodniu mój maż po pracy zjadł obiad, wykapał się, usiadł przed komputer i grał. Gdy poprosiłam aby coś zrobił powiedział, że później bo teraz gra. Więc powiedziałam, że to jest wazniejsze niż gra i czy ja musze wszystko robić ostatnio wszystko? Na co on do mnie " od tego masz urlop macierzyński, ja pracuję! " no co za cham. Wściekłam się. Pokłóciliśmy się i to ostro. Wyszlam do drugiego pokoju, nie odzywałam sie do niego przez resztę dnia. Napisałam mu w nocy smsa aby go rano przeczytał, że urlop macierzyński jest po to aby zajmowac się dzieckiem w czasie gdy normalnie byłoby sie w pracy. I tylko tyle. A mimo to ma zawsze dobry obiad, wszystko posprzątane, wyprane, wyprasowane i to wszystko robię w czasie gdy synek nie spi bo ostatnio spi w dzień wyłącznie na spacerze. I że przykro mi bardzo, że tego nie docenia bo on jak zajmuje się dzieckiem to się żali że nie miał nawet czasu zjeść. Podejrzewam, że kolega z pracy mu takich głupot nakładł do gowy bo miesiac temu został ojcem i się ciągle wymądrza.... Następnego dnia po południu dostałam smsa z przeprosinami. ale nie odpisałam bo jeszcze było mi przykro. Gdy wrócił z pracy dostałam bukiet kwiatów na przeprosiny. I tak byc powinno. cholera jasna żeby z kobiety na macierzyńskim służąca sobie robić! Jestem w domu więc sprzątam itp bo co mi szkodzi, a mąż po pracy tez powinien odpocząć. Ale ja tez potrzebuje odpoczynku i nigdy nie będę z siebie robiła kury domowej. Inna sytuacja jest gdy kobieta w ogóle nie pracuje wtedy moim zdaniem powinna sie zajmowac domem jeżeli jedynym zywicielem rodziny jest mężczyzna.

No fakt z tym macierzyńskim to wyskoczył bez sensu, jeszcze jakby powiedział wychowawczy no to może ale nie macierzyński :o macierzyński to czas połogu, karmienia piersią i uczenia się potrzeb dziecka a nie etat gospodyni domowej, zresztą wychowawczy podobnie

Wybacz szczerość,ale nie umiecie ze sobą rozmawiać. Co to za komunikacja w małżeńswie przez smsy? Strzelanie focha przez obie strony też nic nie da. Szczera rozmowa na bieżąco jest lepsza niż duszenie w sobie żalu. Mów co czujesz, mów czego oczekujesz. Jak wyskoczysz na niego z pretensją że gra i się opierdziela to proste że się wkurzy, a jak powiesz ,, kochanie czy mógłbyś pobawić się z dzieckiem/obrać ziemniaki/odkurzyć,a ja w tym czasie...'' to masz większe szanse na powodzenie.

Poza tym czas podzielić sprawiedliwie obowiązki między wami, to proste że jak kobieta wszystko robi sama i facet przychodzi na gotowe, to mu się nic nie chce robić, przecież żona świetnie sobie daje radę. Człowiek jest z natury leniwy. Zawsze możesz przez tydzień przestać obsługiwać to zobaczy ile w domu jest roboty.

oj, ludzie, ludzie :D przeczytałam post powyżej: "Wybacz szczerość,ale nie umiecie ze sobą rozmawiać. Co to za komunikacja w małżeńswie przez smsy? Strzelanie focha przez obie strony też nic nie da." nieważne jaką drogą komunikacja przebiega, byleby była skuteczna;) wygląda na to, że się dogadali i wszystko jest na dobrej drodze - więc ten sms, i foch, i co tam jeszcze - było jak najbardziej na miejscu... nie trzeba do siebie mówić jak w podręczniku komunikacji interpersonalnej z połowy lat 90-tych, tylko tak, żeby się jakoś dogadać :)

dalej leję: "Mów co czujesz, mów czego oczekujesz. Jak wyskoczysz na niego z pretensją że gra i się opierdziela to proste że się wkurzy, a jak powiesz ,, kochanie czy mógłbyś pobawić się z dzieckiem/obrać ziemniaki/odkurzyć,a ja w tym czasie...'' to masz większe szanse na powodzenie." :D :D :D a nie bierzesz pod uwagę tego, że kobieta też człowiek? i jak mąż gra i się opierdziela... to ONA JEST WKURZONA :D i nieco trudno może jej być wydusić z siebie "kochanie czy mógłbyś?" :D :D :D

A lej sobie, lej :-) ja uważam, że jak ona jest wkurzona, on zmęczony też się wkurzy, to ona sie wkurzy jeszcze bardziej, a złość do niczego nie doprowadzi. Nie lepej pokojowe metody skoro się kochają?

do gościa powyżej --- nie wiem, czy dzielisz z kimś życie i wiesz, jak to jest, kiedy ukochana osoba Cię wkurzy?;) to, że wszystko da się załatwić "pokojowo", "na spokojnie", itd - to chyba jednak trochę mit :) być może, jeśli zejdą się dwie osoby o baaardzo spokojnych temperamentach, to jakoś dadzą radę :) najważniejsze jest to, żeby, jakoś, jakkolwiek się w końcu dogadać ;) jesteśmy wszyscy żywymi ludźmi, przeżywamy przeróżne emocje - i, w sytuacji, kiedy jesteś zmęczona po całym dniu z dzieckiem, gotowaniem, sprzątaniem, itd, a osoba, która podobno Cię kocha - po zjedzeniu ugotowanego przez Ciebie obiadu siada przed kompem, a na Twoją prośbę o zrobienie czegoś reaguje "zaraz", a potem: "od tego masz macierzyński"... - no to, uwierz mi, wypowiedź: "Kochanie, może jednak mógłbyś, itd..." - to jest cokolwiek nieadekwatna i trzeba by być cyborgiem bez emocji, żeby umieć się tak zachować :) poza tym - warto, żeby ten drugi człowiek, z którym żyjemy widział nas takimi, jakimi jesteśmy - nie tylko miłe, proszące, spokojne - ale też piekielnie wkurzone jeśli jest do tego powód;) jak widać - w przypadku męża autorki to zadziałało :) nie ma co się bać SZCZEROŚCI i bycia sobą; to nie chodzi o to, żebyśmy byli cali milutcy jak z amerykańskiego sitcomu;) czasem człowiek musi i focha strzelić, i się pokłócić :) to żadna tragedia :)

No i tu wlasnie widać jacy faceci są wyrozumiali dla kobiet siedzących w domu zajmujących sie dziećmi...tak sie wykłócaly te niepracujące ze ich maz zadowolony ze zonka siedzi w domu...a tak naprawdę czuja sie lepsi i bezkarni skoro pracuja a żonka to sprzątaczka ktora trzeba wykarmic ubrać i jeszcze ma czelność powiedzieć żeby jej pomoc:D

Dzielę z kimś życie, szczęśliwie od kilkunastu lat, na dodatek pracuję na codzień z trudnymi ludźmi, a na dodatek mam małe dziecko w fazie buntu dwulatka. Myślę że i ty gościu powyżej masz trochę racji i ja też,wszystko to kwestia sytuacji, zgodności charakterów i wrażliwości na drugiego człowieka. Temat rzeka...

temat rzeka - faktycznie :) tak, jak piszesz - dużo zależy od konkretnej sytuacji i konkretnej relacji :) różni ludzie, różne style komunikacji - byleby jakoś w końcu się ze sobą porozumieć :)

jestejm autorką - po pierwsze zawsze prosze go o coś a nie "zrob natychmiast to i tamto" i nie mówie do męża inaczej niz "Kochanie, Misku, Skarbie" ( jakos tak wyszło hehe ) ale bez przesady jeżeli ja go o cos prosze a on mi mówi, że ja mam to zrobić bo od tego mam macierzyński to szlag mnie trafia i nie będe miła "Kochanie, a może jednak to zrobisz" bo to dorosły człowiek czy malutkie dziecko? a sms wysłałam dlatego aby go przeczytał rano gdy emocje opadna, aby sie w spokoju zastanowił nad tym co powiedział. Ogólnie mamy oboje wybuchowe charaktery niestety. Ale czy facet mysli, że opieka nad małym dzieckiem to jest nic? i jeszcze w tym czasie pranie, sprzątanie, prasowanie, gotowanie, spacery z dzieckiem ( co akurat jest dla mnie odpoczynkiem ), zakupy. I jeszcze jakis głupek w pracy mu takie bzdury podsuwa, że od tego jest kobieta. Bezczelność jak dla mnie. On pracuje ok, ale ja też dokładam się do domowego budżetu bo w końcu dostaję macierzyński. Ja akurat nie pozwolę z siebie robić służącej i nie będę sie poniżała prosząc wiecznie o wszystko po kilka razy. "Jak wyskoczysz na niego z pretensją że gra i się opierdziela to proste że się wkurzy" no ludu...mam go po główce pogłaskac że się opierdziela?

to ja autorka - ale najważniejsze, że zrozumiał że coś źle zrobił, źle powiedział więc jednak sms zadziałał a nie głaskanie po główce i proszenie błagalne

I bardzo dobrze. Ja tez dostaje cholery, kiedy czytam albo slucham madrych uwsg, jak to wydawanie polecen dziala na mezczyzn jak plachta na byka, a prosba, sposobem I pochlebstwem mozna u nich wiele zdzialac. To ja sobie biore partnera na cale zycie, czy kolejne dziecko, ktore mam nianczyc, bo sie, niee daj Boze, bidulek zdenerwuje. Pamietam, ze kiedys rozmawialismy z mezem na ten temat I ja mu wprost powiedzialam, ze jak tak koniecznie chce, to go moge traktowac, jakby mial tylko jeden zwoj mozgowy. W koncu dom jest nssz, dzieci nasze I obowiazek tez wspolny I koniec.

"Inna sytuacja jest gdy kobieta w ogóle nie pracuje wtedy moim zdaniem powinna sie zajmowac domem jeżeli jedynym zywicielem rodziny jest mężczyzna" no tak ona moze zapie*dalać 24 h na dobe

autorka - nie o to mi chodziło, że ma pracować 24 godziny. Odpoczynek nalezy sie i męzowi i jej ale podział obowiązków wtedy moim zdaniem powinien być taki że w końcu ona zajmuje sie domem a facet pracuje więc ona powinna ugotowac obiad, posprzątać itp a nie że ona nic robiła nie będzie a facet po pracy ma gotowac srzątać, prasować. Ale oczywiście mężczyzna ma pomagac również np. w opiece nad dziecmi bo w końcu dzieci sa wspolne, czy robić zakupy. Skoro facet zapiernicza 8 godzin w pracy lub więcej to przecież kobieta w tym czasie też zdąży ogarnąć dom