Nie widzę sensu swojego życia

Mam 17 lat i nie widze sensu po co żyć. Mieszkam w małej, nudnej miejscowości, nie mam pięniędzy bo nie pracuje, na codzień tylko szkoła której nienawidze. Po szkole zwykle spotykam się z kumpelą, ale obie nie mamy dokąd pójść, po prostu załamujemy się, kiedy siedzimy na ławce i nie mamy kasy na głupią impreze. Troche lepiej jest w soboty, to chyba jedyny dzień kiedy mogę wyjść ze znajomymi i o tym zapomnieć. Ale oczywiście nawet wtedy zdażają się nieciekawe sytuacje i wszystko c*uj strzela. Mam dość tej monotonności, codziennie to samo. Nie chce sie zabic, chce miec po co zyc. Nie mam zadnej pasji, hobby, nie jestem w niczym dobra. Jedyne co mnie czeka to pójście do pracy której pewnie nawet nie będe lubić.

Skoncz szkole, wyjedz z tej miejscowosvi, zacznij pracowac, znajdz mieszkanie, kup je, znajdz chlopaka, zaplanuj slub, urodz dziecko.

zacznij sie modlic i odaj swoje zycie bogu tak znajdziesz sen zycia

widocznie nie masz jeszcze tak źle, dostajesz jesć od rodziców, płaca za ciebie rachunki, za prąd który zużywasz , za wodę w której sięmyjesz, za czynsz abys miała dach nad głową, kupą ci ubrania, podpaski, zeszyty musisz upaść na samo dno abyś miala się od czego odbić i abyś miala cel musisz stracić dach nad głową i opiekunów wtedy docenisz wszystko co masz

Ja lubiałm sie uczyć, do szkołt szłam z radością (do LO) bo miałam fajną klasę i gdy byłam chora załowałam, ze mnie z nimi nie ma :) Skup się na nauce, czytaj ksiązki, znajdź sobie dzieki internetowi jakieś hobby - robienie na drutach:P, nauka języków. Ja wolen chwile poswiacam na ksiazki, to moja pasja.