rodzice na mnie krzyczą nie mam juz sił

Mam 16 lat, nie wytrzymuje już sytuacji w domu, rodzice na mnie krzyczą dosłownie o wszystko że krzesło nie równo położyłam, że krople wody zostawiłam w zlewie, że fałdka jest na kocu o takie pierdoły. Tata na dodatek mnie poniża mówi że jestem niezdara bo krzesło źle stoi, że mam dziwne ruchy, że mogę szybciej coś zrobić, że powoli chodzę a on chce przejść i mam się przesunąć, wtedy już nie wytrzymuje i zaczynam krzyczeć i idę do siebie matka potem przychodzi i karze mi komputer wyłączyć. Dziwi się dlaczego całe dnie spędzam na kompie a ja wole posiedzieć w ciszy niż z nimi gdzie będą jakieś krzyki przynajmniej mam spokój. Chcę im podać jakiś pomysł coś zrobić razem z nimi to mi mówią że nie maja czasu na głupoty a ja chce tylko z nimi coś porobić pogadać. Jestem załamana, po nocach płaczę. Co mam robić

Pewnie Cie to nie pocieszy, ale ja też miałam kichę mieszkając z rodzicami. Wieczne kłótnie, wyzwiska, awantury. Było bardzo ciężko, ale przeżyłam- poznałam wspaniałego faceta, teraz jest moim mężem i oczekujemy dziecka. I od paru lat jestem szczęśliwa, mam święty spokój, nie słyszę żadnych wyzwisk i kłótni :) cierpliwości i powodzenia

Strasznie mi przykro. Spróbuj wypisać sobie wszystko, co chciałabys im powiedzieć, co leży Ci na sercu - tak będzie Ci łatwo uporządkować swoje mysli i emocje. A potem popros ich o rozmowę, tylko na spokojnie. Są Twoimi rodzicami, mają obowiązek dbać o Twój wzrost emocjonalny, a przede wszystkim muszą Cię szanować. Może mogłabys pójsc do psychologa? Skierowanie do psychologa wypisze Ci Twój lekarz internista - nie sądzę, żeby odmówił jesli poprosisz. Powodzenia! Trzymam za Ciebie kciuki

dzięki, ale perspektywa jeszcze 3 lat mnie dobija bo potem myślę aby na studia iść ale pierwsze technikum muszę skończyć a w tych warunkach nie wiem czy dam rade chodzę roztrzęsiona jak galareta.