18 lat i ciaza

czy któraś z was ma 18/19 lat i jest w ciąży?

współczuje :( najlepsze lata w pieluchach .

JA NIE... ale może potrzebujesz pogadac? :)

bardzo dawno temu nie miałam jeszcze 19 lat urodziłam swoje pierwsze dziecko. wszystko się dobrze ułożyło oprócz tego, że rozeszłam się z jego ojcem. wtedy były czasy, że nei wypadało być panną z dzieckiem. Głowa do góry to jeszcze nie koniec świata.

współczuję... na łasce rodziców

Są tego plusy, głowa do góry :)

facet ucieknie, alimenty będą płacić jego rodzice

dlaczego ucieknie?

hej ja urodzilam przed 18 synek ma obecnie 6 lat,z jego ojcem nie jestem. Ale dziecko to najcenniejszy skarb,ciesze sie ze go mam i nie załuje ze tak młodo zostałam mamusia. Łatwo nie jest ale czasu i tak bym nie cofla nawet gdyby sie dało.

Jest tutaj trochę takich dziewczyn, ale wiekszosc pisze na swoich tematach. Ja w tym roku koncze 19 a termin porodu wypada w okolicach moich urodzin. Pewnie zaraz znajda sie osoby które zaczna wyzywać, ale co zrobić? Stalo sie, wpadliśmy i trzeba z tym żyć. I uprzedzam krytykujących nie potrafilam nawet myslec o usunięciu. Jeśli ktoś tak by zrobil,Oki jego życie i decyzje ale nie kazdy tak musi robić.

A my jestesmy dalej i mój pracuje i odkładamy na dziecko

Mi sie zdarzyło 'wpaść' w wieku 18 lat. Na początku byłam przerażona ale zdecydowałam ze zrobię wszystko aby urodzić i wychować mojego szkraba. I wiesz co? To była najlepsza decyzja w moim życiu! Nigdy tego nie załowałam - dziecko to wielki dar a jego uśmiech wynagradza Ci każdy trud. Jesli chodzi o ojca dziecka to jest ode mnie straszy o 3 lata i mimo wielu trudności (bo były momenty ze lekko nie bylo) nadal jestesmy razem i jesteśmy szczęsliwi ze taką a nie inną decyzję podjełam mając tylko/az 18 lat. Nigdy przez myśl mi nie przyszło żeby pozbyc sie własnego dziecka - ale jesli masz jakiekolwiek wątpliwości powinnaś posłuchać o przeżyciach dziewczyny która dokonała aborcji - http://www.youtube.com/watch?v=513otrR07gw

Nie wyobrazam sobie miec dziecka majac 18 lat, serio. Dziecko to oczywiście wspaniały dar i dobrze, że nie usunęłaś, ale przed tobą najlepsze lata młodości. Pojawią się dorosłe problemy, kłótnie z niedojrzałym chłopakiem, konflikty z dziadkami. Ty powinnaś bawić się, uczyć i poznawać nowych ludzi. Ja dosyć wcześnie zaczęłam współżycie, ale od początku interesowałam się antykoncepcją, zabezpieczeniem. Sama jesteś jeszcze dzieckiem i szczerze mówiąc to ci współczuję.

dla chcącego nic trudnego. autorko przejdziesz przyspieszony kurs dorosłosci ale nie wyobrażam sobie zamienic wlasne dziecko na impreze z koleżankami!

Niektorzy nie wyobrażają sobie w tym wieku dziecka i by usunęli co radzą innym. Inni zaś nie potrafia tego zrobić lub nawet myslec o tym i w ten sposób odradzają. Sama za chwile będę mama i należę do tych drugich. Wiem ze nagle sie kończy wszystko imprezy, wypady w każdej chwili, myslenie skąd zdobyć kase na buty/spodnie. Ale pogodzilam sie z tym. Nie umiala bym usunąć mojego skarba który wlasnie przeciąga sie w moim brzuchu. Nie wiem czy gdybym to zrobila potrafila bym sobie wybaczyć. Będę mama ale swiat sie nie zawali. Najwyzej zaczne trochę predzej macierzyństwo od rowiesniczek. Wiem ze nie będzie kolorowo, ale jeśli inne dają rade to ja tez dam rade. No i plus taki ze za kilka lat nadal nie będę za stara by zabrac sie za robienie rodzeństwa:p

Moja tesciowa w wieku 18 lat brala slub, dokladnie rok pozniej urodzila pierwsze dziecko, ale kiedys bylo inne pokolenie, dojrzalsze. I nie chodzi o kase, szkole, a podejscie do zycia. Przed ciaza tesciowa juz pracowala, dom budowali.