samotny 40 lat

Nie do końca. Trochę się boję jej cokolwiek okazywać po tym wszystkim.

Coś nabroił? Hę?

Tez jestem chetna popisac

Nie mam dobrych wieści, ona uważa, że jestem niuczciwy, co nie jest prawdą.

Niech to udowodni. Tylko na domysłach się opiera?

Na podejrzeniach i poszlakach. Znalazła smsy, które nie były może całkiem niewinne, ale na pewno nie świadczyły o zdradzie.

Szkoda ze niechcesz ze mna pisac

Lepiej się nie oddalaj od niej bo tylko utwierdzisz ją w takim przekonaniu.

Sweet: Dzięki!

Proszę :) Zróbcie coś razem fajnego, coś nowego lub też coś, co kiedyś lubiliście robić na początku znajomości. I okazuj jej uczucia, bo może się czuje niepewnie przez te podejrzenia. Kup jej np jakiś drobny, ale przemyślany prezent, w ramach przeprosin za te nieszczęsne smsy.

Ale jaki prezent Sweet? Ona się na to nie nabierze, nie przyjmie niczego ode mnie. Tu trzeba chyba inaczej. Podpowiedz coś więcej, Sweet.

Powiedz: Mea culpa. Bo pewnie się obraziła. Trzeba przeprosić i zadośćuczynić. Pewnie się przestraszyła, że ją zdradzasz i czuje się niepewnie.

Ludzie czasem mimochodem mówią, że coś im się podoba albo że chcieli by coś mieć, albo pójść gdzieś. Prezent który byłby dla niej jako kobiety, a nie matki albo pani domu.

Myślę, że "Mea culpa" nie wystarczy. Ona jest przekonana o mojej zdradzie. Ale i tak dzięki Sweet. Może czas wszystko załagodzi.

A z prezentem spróbuję!

Pewnie musi zapomnieć. Nie wzbudzaj podejrzeń.

Nie zamierzam. Chcę ją odzyskać.

I tak trzymać! :)

Dzięki za wsparcie Sweet.

Choć "The sting" może użądlić. Skąd ten niecodzienny nick?

To tytuł piosenki Tori Amos. Trudno znaleźć wolny nick :) Piosenka bardzo fajna, polecam :)

Z pewnością posłucham. Napiszesz coś więcej o sobie?

Trzeba się wreszcie położyć. Dobranoc Sweet. Gdybyś chciała jeszcze kiedyś pogadać, doradzić coś, to masz mój mail: m.i.c.h.a.l75@interia.pl. Cześć!

Lubię od czasu do czasu komuś doradzić w słusznej sprawie. Bo ja po jasnej stronie mocy jestem :)

Dobranoc :)

Rafał, czytając Twoje wpisy wnioskuję, że jesteście wbrew pozorom bardzo udanym małżeństwem. Kochacie się, tak jak ja z moim mężem (ja 31 on 36). U nas też były trzęsienia ziemii bardzo nam potrzebne. Staraj się o nią, daj jej do zrozumienia, że jest najważniejsza kobieta Twojego życia, mów jej to jak najcześciej i to okazuj. Macie 2 nastolatków, ale to nie znaczy, ze Wasze życie ma sie kręcić wokół pracy, domu i dzieci. Zapomnieliście moze o sobie. Dodatkowo, jesli masz 40 lat, to Twoja żona moze myslec stereotypowo, ze szukasz/masz jakaś młoda d**ę (sorry za dosadność ;-) ale takie są realia... Ona sie po prostu boi, ze moze Ciebie stracić, moze tez nie czuje sie juz atrakcyjna jako kobieta. Daj jej troche czasu i bądź wyrozumiały. Powodzenia, na pewno Wam sie uda :-)