on wyjezdza...

mój partner podjął nową pracę polegającą na rozjazdach, mieszkac ma w moim miescie (dotychczas mieszkalismy w roznych wiec niby na plus)ale będzie na miejscu maks.ponad tydzien-reszta inne miasta i zagranica. On twierdzi,ze chce ze mną zamieszkać, ale ja jestem skołowana. Myślałam,że kiedyś zniewlujemy tą odległość miedzy nami, a teraz sądzę,że moze byc jeszcze gorzej, bo jego wiecznie nie będzie, mimo pozorow ze jest. Pomyslalam sobie,ze jak sie kogos kocha to zrobi si ewszystko zeby byc blizej,ale z drugiej strony są takie czasy,ze praca jest najwazniejsza. Ale czuje,ze pominał mnie w decyzji, bo przeciez mogl poszukac czegos na miejscu i "normalnie". Jestesmy razem 2 lata.

a pewnie, powinien znaleźć sobie pracę za 1200 zł na tej samej ulicy, a cały pozostały czas poświęcać tobie i trzymać cię za rączkę

takich odpowiedzi sie wlasnie spodziewalam, a i on podobnie argumentuje, ale wg mnie to skrajnosc, ja chce normalnego zwiazku po prostu a nie wiecznego oczekiwania na spotkanie i mysle,ze jak ktos chce to potrafi, czy sie myle?

Mylisz sie. Jestes jeszcze rozpuszczonym dzieckiem. Jak dorosniesz zrozumiesz, ze nie zawsze dostajemy to czego chcemy, a życie nie jest czarno białe.

znajdz sobie sama kariere i hobby i niech facet za toba lata bo nie mozesz tak robvic by facet byl jedynym twoim zajeciem bo wtedy faceci sie nudza kobieta szybka a zeby utrzymac ten zar milosci trzeba miec wlasne zainteresowania powodzenia i mam nadzieje ze sie ulozy :) www.youtube.com/watch?v=hvS7LBZNLNY

trudno powiedzieć, na pewno zależy jakie ma szanse pracy na miejscu i jakie wynagrodzenie mógłby dostać. Ja sama kiedyś postawiłam męża pod ścianą, mimo że wcześniej kilka lat pracował w delegacji i wychodząc za mąż mi to pasowało, to nagle się złamałam i powiedziałam że albo wraca albo rozwód... niby nie żałuję z perspektywy czasu, bo jakoś się poukładało, ale ciężko było i chyba z dzisiejszym rozumem wolałabym tą odległość i spore pieniądze niż być razem i ciągle się martwić co dalej...

moze i jestem dzieckiem, moze i rozpuszczonym, miedzy nami jest 5 lat roznicy, ja jeszcze studiuję (dziennie)....więc cięzko mi zrobić "karierę", dopiero za kilka lat. Fakt,ze tu wchodza w gre duze pieniędze, wiec go rozumiem, ale jam mowie mu co czuje to on twierdzi,ze nie mozna miec nikogo na wlasnosc (to akurat prawda) i ze ludzie nie SĄ ze sobą, tylko się spotykają,....i tak on chce się spotykac, po dwóch latach spotykania, nadal to jest pół-związek wg mnie.

no własnie zarobki...na miejscu zarobiłby 2-3 tys., tam moze zarobic 3x tyle...