Mam wielkiego doła

Siedze sama w domu , ucze się matmy żeby zaliczyć jutro na 2 bo jak nie to chyba poprawka :( odkąd przyszłam do liceum zmagam się z tą matematyką , pierwszy rok mi się jakoś udało a teraz się panicznie boję.. w domu coś umiem , na spr dopada mnie taki stres że nie wiem ile to 2+2 Czuje się zle , żałośnie , samotnie... taka tam 18 letnia baba której nikt nie chce :( nie jestem jakaś brzydka czy głupia , po prostu widocznie nie zasługuje na niczyją miłość , wszyscy ludzie- znajomi , przyjaciele , odchodzą , z różnych powodow , zazwyczaj tak toczą się nasze losy. Marze o wakacjach , ale czy one mi dużo pomogą skoro będę słuchać awantur w domu ? Wyjade na ten miesiąc gdzies i dalej co.. całe życie musze żyć z ta swoja "depresją" , a najgorsze jest to że jak wychodzę z domu to jestem uważana za najpogodniejszą zawsze uśmiechniętą osobą.. i nigdy nie mam prawa złapać doła , mieć gorszy dzień , zawsze musze być w świetnym nastroju inaczej ludzie się odwracają czuje się beznadziejnie , chciałabym przestać się bać , bo wiecznie czuje taki dziwny strach , i chciałabym uwierzyć w siebie , i wogole to bym dużo chciała , chyba szczęścia dla mojej rodziny i trochę dla mnie życie jest dziwne , piękne są rzeczywiście tylko chwile

Będzie dobrze, nie martw się na zapas.Trzymam mocno kciuki za Ciebie.Powodzenia Ci życzę .

tak powinno być

eee ja to przerabiam co rok w liceum z chemii 4 z fizyki 4 a matma zawsze dwa po poprawkach :D Za samo przyjście i napisanie czegokolwiek dostawałam w końcu to dwa.

Profesor i tak zrobi z tobą co chce mała świntuszko!

idz do psychologa przede wszytskim.