wspolne zarobki

Witajcie Nasze wspólne zarobki to 4 tys netto i nie zapowiada się już więcej. Czy mamy szansę na godne życie przy spłacie kredytu (na kredyt, czynsz, media musielibyśmy poświęcić 2tys)? Kasia, Wrocław

zależy co uważasz za godne życie. zależy ile wydajecie na jedzenie. zależy ile wydajecie na wydatki typu paliwo, bilety, itp. 4000 tys. w tym kredyt? marnie to widzę ... a gdzie jakaś rozrywka czy nawet jakieś wakacje? zakup butów ? Zrób sobie listę wszystkich wydatków i zobacz ile by wam zostawało (pewnie nic).

zatem czy lepiej wynajmować?

My mamy jakieś od 4 do 5 tys netto razem w tym kredyt 1200 zł. Na razie spokojnie nam wystarcza i jeszcze uda nam sie zawsze coś odłożyć. Z tym, że my ogólnie nie tracimy kasy na głupoty i staramy się jakoś rozsądnie nią gospodarować.

chyba powinnam zacząć bać się przyszłości

4 tys. to ja zarabiam sama..i jeszcze mi mówią ,że to mało ale wiem..powinnam więcej wyciągać

lepiej jedźcie za granicę, tam nawet przy prostych pracach dostaniecie dobre pieniądze i albo odłożycie na dom czy mieszkanie w Polsce, albo tam zaczniecie życie zobaczysz, na zachodzie jest łatwiej i jak ktoś uczciwie pracuje, to ma w perspektywie lepsze zarobki i lepsze stanowisko

oboje świetnie mówimy po angielsku, ale nie sądzę, abyśmy zdecydowali się na pracę na zmywakach czy sprzątanie domów, oboje wykonujemy pracę biurową. nie potępiam takich prac, zwłaszcza lepiej płatnych od mojej, ale tak zdobyte pieniądze plus życie w obcym kraju chyba by nas sfrustrowały... ;(

ja pracowałam w biurze niedaleko Londynu, robiłam różne zestawienia i analizy (perfect komputer i j. angielski), a mój chłopak (z doktoratem hihi) jeździł wózkiem widłowym w magazynie i przez niecałe 4 lata odłożyliśmy na dom w Polsce żyjąc skromnie, ale nie biednie, kupiliśmy sobie samochód 2 letni i jeździliśmy po kilka razy w roku do kraju plus 2 tygodnie wakacji co roku nad polskim morzem i tydzień na nartach na Słowacji w zimie tam serio zupełnie inaczej się żyje, jak ktoś pracuje, nawet nie na jakimś super opłacanym stanowisku, zwykłego pracownika stać na znacznie więcej, niż w Polsce ostatecznie zmieniliśmy plany i przenieśliśmy się do Szwecji na stałe i mieszkamy tam od ponad 3 lat i już raczej nie wrócimy do polskiej biedy

pracowałam w Irlandii - 2 lata. czułam się tam jak intruz. ludzie patrzyli na nas Polaków jak na biedaków i plagę. Np. jedna z syt: pewien mężczyzna podrywał mnie w barze. próbowałam go spławić, ale z klasą, nie chciałam być niemiła. ciągnął jednak rozmowę, bo chyba naprawdę wpadłam mu w oko. ale jak tylko dowiedział się, że jestem z PL nazwał mnie... "rubbish". dlatego nie chcę wyjeżdżać. takich sytuacji było kilka.

ja nigdy nie miałam w GB nieprzyjemnej sytuacji tego typu

może źle trafiłam. ale to już nie pozwoliło mi się poczuć dobrze w tym kraju, zawsze dopowiadałam sobie między słowami, że nas tam nie lubią..