Moda na autyzm

1 godzinę temu, Gość Mimina napisał:

Teraz w 2019 to nawet już hasztag #actuallyautistic jest modny jak Starbucks w Warszawie... To chore, pomijając ludzi NAPRAWDĘ chorych. Oni nic nikomu nie zrobili a robienie ze zdrowych dzieci chorych, to obraza dla ludzi naprawdę chorych, którzy potrzebują pomocy. Teraz każda ludzka głupota albo nieodpowiedzialność (lub zwykły brak wychowania) to jednostka chorobowa...

Znam kilkoro dzieci z zdiagnozowanym autyzmem i one naprawde odbiegaja od normy. Nie znam za to zadnego, u ktorego rodzice by na sile szukali sposobu by tylko dostac taka diagnoze. Na czym polega ta moda?

tez nie znam nikogo u kogo zdiagnozowano autyzm, a autyzmu nie mam. Znam za to wielu doroslych u ktorych nie zdiagnozowano autyzmu jak byli dziecmi (czegos takiego jak asperger nawet nie bylo) i wcale nie wyzdrowieli z wiekiem

2 godziny temu, Gość Gość napisał:

Znam kilkoro dzieci z zdiagnozowanym autyzmem i one naprawde odbiegaja od normy. Nie znam za to zadnego, u ktorego rodzice by na sile szukali sposobu by tylko dostac taka diagnoze. Na czym polega ta moda?

Nie wiadomo na czym polega ta ''moda'' (co za głupie zdanie) natomiast to nic fajnego. Jeżeli dziecko ma lekkie zaburzenie to nawet jest niezauważalne, można mówić o dziwactwach tylko, i da się z tym żyć. Głębsze zaburzenia są zauważalne i tutaj stawiane są diagnozy, i nie ma mowy o jakiejś ''modzie''. Nie można wyleczyć z autyzmu, czy Aspergera, można poprawić funkcjonowanie poprzez intensywną terapię. Późniejsze diagnozy powodują, że tracimy czas potrzebny na poprawę jakości życia tych ludzi w przyszłości (im wcześniejsza terapia, tym lepiej).

Znam mamę jednego chłopca. 

Z tego co mówiła to Dawid rozwijał się prawidłowo. Przy porodzie wszystko ok, później tak samo. Zaczął wypowiadać pierwsze słowa i w pewnym momencie zastuj. Ok 1.5-2lat. Nie słuchał, nie reagował na swoje imię, nic nie mówił, nawet jak płakał nie potrafił powiedzieć, dlaczego płacze i w sumie ten dźwięk płaczu był dziwny. Lekarze nawet sądzili że coś stało się że strunami głosowymi. Dopiero któryś lekarz z rzędu stwierdził że to autyzm i Dawid powinien chodzić do specjalnej szkoły. Widać po nim że coś jest nie tak. Po mimo wieku gra ładnie na instrumentach i uwielbia rysować - ale reszta przychodzi mu z trudem. Dzięki nauczyciela ładnie mówi, ale bardzo prosto. "Jest w swoim świecie" to za dużo powiedziane, ale czasami znika i dopiero po chwili wraca. Jeżeli chodzi o emocje wszystko było ok, przytulał się, okazywał złość, płakał, śmiał się - po prostu kontakt z nim był trudny.