Miłość czy szansę na przyszłość?

witajcie :) Jestem 19-latką, która właśnie kończy liceum. Od zawsze swoją przyszłość chciałam wiązać z służbami mundurowymi. Jak przystało na maturzystke zaczęłam myśleć, na jakie studia chciałąbym pójść, co robić dalej. Z racji, że moi rodzice nie są w stanie pomóc mi finansowo na studiach dziennych w innym mieście, zdecydowałam się iśc na studia zaoczne, a w dniach pon-pt chodzic do pracy. Mieszkam w wiosce i nie chcę dłużej być na utrzymaniu rodizców, no ale nie oszukujmy się- gdzie dziewczyna bez żadnego doświadczenia znajdzie pracę, za którą opłaci semestr i jendocześnie będzie w stanie wynając sobie pokój ze znajomymi? nigdzie.. dlatego poważnie zaczęłam myśleć o zgłoszeniu się na służbę przygotowawczą do wojska. Dałoby mi to szane wybicia się i przy okazji usamodzielnienia. Ale tu się pojawiają "problemy". W grudniu poznałam chłopaka, wpadliśmy w sobie w oko,zakochaliśmy się w sobie i od niedawna tworzymy szczęśliwy związek. Decydując się na tą służbę musiałabym wyjechać na prawie 4 miesiące.. Fakt, przyjeżdzałabym do domu na weekendy może kilka razy w miesiącu (w zależności od miejsa, w którym odbywałoby się to przygotwanie), ale co to jest kilka razy.. Mój chłopak twierdzi, że będzie na mnie czekał.. Ale ile? miesiąc, góra 2 i co potem? Będę miała wgl do kogo wracać? obawiam się, że nie.. Decyję muszę podjąć jak najszybciej, ale im dłużej nad tym myślę tym większy mam mętlik w głowie.. Dlatego proszę o jakieś rady, miałą któraś z Was podobny dylemat? Jakie decyzje podjełyście?

Witaj autorko. Według mnie powinnaś jechać. Jeżeli się kochacie to przetrwacie uwierz mi. A skoro będziesz przyjeżdżała kilka razy w miesiącu to nie będzie tak źle.

ja mialam podobny, takze z wyjazdem, rocznym. Nie pojechalam. Jedna z najgorszych decyzji w moim zyciu.

dodam jeszcze, że jeżeli nie pojadę teraz to nie zaprzepaszczę moich szans na pracę w wojsku. po skończeniu studiów na pewno poszłabym na słuzbę przygotwawczą..

ja pisalam wczesniej. w liceum mialam szanse wyjechac na rok do USA na wymiane, ale poznalam facceta. Bylosmy juz razem z pol roku. Po okolo rocznych przygotowaniach olalam temat, zrezygnowalam z wyjazdu. Z facetem bylam ponad 4 lata. Z czego jakies 3 wcale nie byly szczegolnie szczesliwe. Zaluje cholernie , ze nie pojechalam. Niby niczego nie stracilam, bo nogi ani reki mi nie urwalo, ale juz drugi raz nie bede miala takiej szansy. Niestety.