Jak myślicie o życiu i upływających latach?

Ja jak sobie myślę o przyszłości i o tym, gdzie jestem teraz, ile mam lat wyświetla mi się w głowie taka skala na której widzę prostą linię, podzielona na 10-tki. Ta wizja mnie nachodzi ciągle nie mogę się od niej uwolnić a to jest chore. To jak zamykanie życia w matematyce, kalkulowanie. Czuję strach że to tak szybko leci. I że wszystko jest takie schematyczne bo mniej więcej można przecież zaplanować całe życie. I powinno się coś zaplanować. Ale z drugiej strony trzeba być spontanicznym. Czy to nie jest straszne? Też tak macie?