Skąd wiecie, że Biblia jest prawdziwa ? Przecież napisali ją po śmierci Jezusa

a ludzie przekręcają wszystko, wystarczy zabawic sie w głuchy telefon, kazdy to zna

Nie wiemy. WIERZYMY. Że Duch Świety czuwał nad tym, aby było to i tylko to, co Bóg chciał by było. I żeby ludzie niczego nie przekręcili.

ST był napoisany kilkaset lat przed narodzinami Jezusa, a pojawiły się w nim informacje, z życia Jezusa. Min, że będzie sprzedany za 30 srebrników, oraz że będą rzucać losy, o jego szaty. A co do Nowego Testamentu, to był pisany kilkanaście lat po bytności Jezusa na ziemii, kiedy Jezus jeszcze nie był "popularny" na świecie. Nikt nie miałby powodów by kłamać...

"ST był napoisany kilkaset lat przed narodzinami Jezusa, a pojawiły się w nim informacje, z życia Jezusa."Tym lepiej dla Jezusa. Pisarze mieli więc świetną możliwość interpretacji i dopasowania nowej postaci do słów już istniejących. To jest raczej samobój dla wierzących, a nie żaden dowód. Żadna to sztuka wymyślić postać i dopasować ją do czegoś, to szablon i podstawa w pisaniu literatury. A styl narracji w jaki pisano biblie to tak zwana pozycja pana boga - znany od wieków używany do dzisiaj.

powiadasz

:D

Wiele różnych przesłanek i dowodów przemawia za tym, że Bi/ b/lia zawiera dokładny zapis wydarzeń historycznych i rzeczywiście powstała z B/ os/kiego natchnienia. •Historia starożytna potwierdza dokładność B/i/ blii w wymiarze historycznym. •Ew/ angelie zawierają wiarygodne, uzupełniające się relacje dotyczące życia J/e/ zusa. •Archeologia potwierdza opisy bibl/ ijne. •Badania naukowe prowadzone nad tekstem B/ib/ lii potwierdzają, że jej księgi nie uległy zmianie od momentu powstania.

"•Ew/ angelie zawierają wiarygodne, uzupełniające się relacje dotyczące życia J/e/ zusa." x tylko dlatego, ze wybrane zostaly te, ktore sa ze soba spojne powstalo ich wiele, ale tylko kilka z nich jest akceptowanych przez kosciol, bo papiez ireneusz o tym zdecydowal, ze te, a nie inne maja byc uwazane za sluszne a inne nie

Bi/ b/lia twierdzi na przykład, że J/e/ zus z Nazaretu dokonał wielu cudów, został stracony przez Rzymian i powstał z martwych. Liczni starożytni autorzy poświadczają opisy bib/ lijne dotyczące życia J/e/ zusa i Jego naśladowców: Korneliusz Tacyt (A.D. 55-120) żyjący w Rzymie w pierwszym wieku uznawany jest za jednego z najdokładniejszych historyków świata starożytnego1. W jednym ze swoich pism Tacyt twierdzi, że cesarz rzymski Neron „dotknął najbardziej wyszukanymi torturami tych, których (...) gmin chrześcijanami nazywał. Początek tej nazwie dał Ch/ry/ stus, który za panowania Tyberiusza skazany został na śmierć przez prokuratora Poncjusza Piłata”2.

Oczywiście że biblia jest po części prawdziwa i mówi o rzeczach historycznych, sęk w tym że opisy tych rzeczy to konfabulacje ludzkiej wyobraźni i nie pokrywają się rzeczywistością. Król Dawid owszem - istniał - ale nie robił żadnych cudów dla swojego narodu - to już zostało zmyślone i dopisane tak jak reszta rzeczy. Kto uwierzy w to że bóg dał starcowi Hiobowi dodatkowe 140 lat życia i zapłodnił jego starczą żonę i jeszcze zdrowe piękne dzieci mu rodziła - czysta abstrakcja w sztuce.

Józef Flawiusz, historyk żydowski (A.D. 38-ok.100), pisze o J/ e/zusie w swoim dziele zatytułowanym Dawne dzieje Izr/aela. Dzięki Józefowi „dowiadujemy się, że J/ e/zus był mędrcem, który dokonywał niezwykłych czynów, nauczał rzesze ludzi, zyskał sobie zwolenników spośród Ży/dów i Greków, uznano go za Mesjasza, został oskarżony przez przywódców żydowskich, P/iłat skazał Go na śmierć krz/ yżową, po której zgodnie z przekonaniem wielu zmar/twychwstał”3

malina malinova -

Relacje dotyczące kultu chrz/ eścijańskiego i prześladowania K/o/ ścioła pozostawione przez Swetoniusza, Pliniusza Młodszego oraz Tallusa również pokrywają się z opisem nowo/ testamentowym. Nawet wzmianka w żydowskim Talmudzie, księdze z całą pewnością nienastawionej do J/e/ zusa przychylnie, w pewnym sensie potwierdza główne wydarzenia z Jego życia. Z Talmudu dowiadujemy się, że „J/ e/zus był dzieckiem z nieprawego łoża, zgromadził grono uczniów, składał bluźniercze deklaracje na własny temat i czynił cuda, ale cuda te przypisywano czarnoksięstwu, a nie B/ o/gu”.

sęk w tym że opisy tych rzeczy to konfabulacje ludzkiej wyobraźni i nie pokrywają się rzeczywistością. x Skąd wiesz? Kiedyś sądzono że np opis zburzenia Jerycha, czy tez Sodomy i Gomory to czysta fikcja literacka,mit,metafora itd. Nie wierzono że te miasta w ogóle istniały.I co sie okazalo-owszem istnialy,badania archeologiczne wykazaly że nie dośc iz istnialy to jeszcze rzeczywiśc ie zostaly zalane popiołami, (siarka itd) jak od wulkanu lub od wybuchów podziemnych.Wszystko się zgadza. ' . Kto uwierzy w to że bóg dał starcowi Hiobowi dodatkowe 140 lat życia i zapłodnił jego starczą żonę i jeszcze zdrowe piękne dzieci mu rodziła - czysta abstrakcja w sztuce. x Kto uwierzy? Ten kto ma otwarte serce.Nie takie rzeczy i cuda, się zdarzają. Kobiety bezpłodne rodzą dzieci, ludzie nieuleczalnie chorzy odzyskują zdrowie,ludzie wychodza z uzależnien itd. A cóż to jest 140 lat, inni patriarchowie żyli dłużej,no i co w tym dziwnego? Nie bylo wtedy żadnej chemii , powietrze woda srodowisko czyste,zdrowa ekologiczna żywność co stalo na przeszkodzie aby żyć o wiele dłużej niż dziś? Nic.

Bi/ b/lia twierdzi na przykład, że J/e/ zus z Nazaretu dokonał wielu cudów, został stracony przez Rzymian i powstał z martwych. Liczni starożytni autorzy poświadczają opisy bib/ lijne dotyczące życia J/e/ zusa i Jego naśladowców: Korneliusz Tacyt (A.D. 55-120) żyjący w Rzymie w pierwszym wieku uznawany jest za jednego z najdokładniejszych historyków świata starożytnego1. W jednym ze swoich pism Tacyt twierdzi, że cesarz rzymski Neron „dotknął najbardziej wyszukanymi torturami tych, których (...) gmin chrześcijanami nazywał. Początek tej nazwie dał Ch/ry/ stus, który za panowania Tyberiusza skazany został na śmierć przez prokuratora Poncjusza Piłata”2. Józef Flawiusz, historyk żydowski (A.D. 38-ok.100), pisze o J/ e/zusie w swoim dziele zatytułowanym Dawne dzieje Izraela. Dzięki Józefowi „dowiadujemy się, że J/ e/zus był mędrcem, który dokonywał niezwykłych czynów, nauczał rzesze ludzi, zyskał sobie zwolenników spośród Żydów i Greków, uznano go za Me/ sjasza, został oskarżony przez przywódców żydowskich, Piłat skazał Go na śmierć krz/ yżową, po której zgodnie z przekonaniem wielu zmartwychwstał”3. Relacje dotyczące kultu chrze/ ścijańskiego i prześladowania K/ o/ścioła pozostawione przez Swetoniusza, Pliniusza Młodszego oraz Tallusa również pokrywają się z opisem nowotestamentowym

problem polega na tym, ze w tamtym okresie nie zyl tylko jeden je/zus wiec wielce prawdopodobne jest, ze opisy z bi/blii dotycza kilku osob

Gdyby dotyczyly kilku to by sie tak nie pokrywaly

Świeccy historycy odnotowali ogólne fakty z życia J/ e/zusa, ale to Jego bliscy towarzysze pozostawili bardziej szczegółowe zapisy oparte na bezpośrednich relacjach naocznych świadków. Znamy je jako cztery Ew/ angelie, cztery początkowe księgi Nowego Tes/tamentu. Skąd możemy mieć pewność, że przedstawiona w nich biografia J/ e/zusa jest wiarygodna? Gdy historycy usiłują określić, czy jakaś biografia jest wiarygodna, zadają pytanie: „Ile różnych źródeł relacjonuje te same fakty na temat danej osoby?”. Działa to w następujący sposób. Wyobraźmy sobie, że gromadzimy biografie prezydenta Johna F. Kennedyego. Znajdujemy wiele relacji dotyczących jego rodziny, prezydentury, podejścia do tzw. „kubańskiego kryzysu rakietowego” -- prawie wszystkie zebrane biografie opisują podobne fakty. Jednak według jednej z nich JFK spędził dziesięć lat w Afryce jako ksiądz. Z pozostałych biografii wynika, że prezydent był w tym czasie w Stanach Zjednoczonych -- rozsądny historyk optowałby za przyjęciem wersji wynikającej z większości przekazów, które są ze sobą zgodne

bo wybrano tylko te, ktore pasowaly, ktore uznano za spojne, ale to nie oznacza, ze nie ma innych

Mnie też, mnie też !!!

Czy w przypadku J/ e/zusa z Nazaretu mamy do dyspozycji większą liczbę biografii relacjonujących podobne fakty z Jego życia? Tak. Cztery Ew/ angelie nie powielają mechanicznie identycznych informacji, choć w istocie opowiadają tę samą historię: Mateusz Marek Łukasz Jan J/ e/zus narodził się z dziewicy 1:18-25 - 1:27, 34 - Urodził się w Betlejem 2:1 - 2:4 - Mieszkał w Nazarecie 2:23 1:9, 24 2:51, 4:16 1:45, 46 J/ e/zus został och/ rzczony przez Jana Chrzciciela 3:1-15 1:4-9 3:1-22 - Dokonywał cudownych uzdrowień 4:24, etc. 1:34, etc. 4:40, etc. 9:7 Chodził po wodzie 14:25 6:48 - 6:19 Nakarmił pięć tysięcy osób pięcioma bochenkami chleba i dwoma rybami 14:7 6:38 9:13 6:9 J/ e/zus nauczał prostych ludzi 5:1 4:25, 7:28 9:11 18:20 Spędzał czas z ludźmi z marginesu społecznego 9:10, 21:31 2:15, 16 5:29, 7:29 8:3 Spierał się z przedstawicielami elity religijnej 15:7 7:6 12:56 8:1-58 Elita religijna przygotowała plan zabicia J/ e/zusa 12:14 3:6 19:47 11:45-57 Jej członkowie wydali J/ e/zusa Rzymianom 27:1, 2 15:1 23:1 18:28 J/ e/zus został ubiczowany 27:26 15:15 - 19:1 J/ e/zus został ukrzy/ żowany 27:26-50 15:22-37 23:33-46 19:16-30 J/ e/ zus został złożony do grobu 27:57-61 15:43-47 23:50-55 19:38-42 J/ e/zus zmartwychwstał i ukazał się swoim uczniom 28:1-20 16:1-20 24:1-53 20:1-31

Za wiele charakterystycznych detali sie zgadza,i to w spójny sposób, w tych ewa/ ngel/ iach jakie zaliczono do Pisma św. Niechby to nawet byla 1/ 3 z wszystkich (a bylo ich więcej niz 1/ 3) -to i tak jest to dziwne że tak bardzo sie one pokrywaja, nie da sie tego wytlumaczyc.

Dwie Ew/ angelie zostały napisane przez apostołów Mateusza i Jana -- ludzi, którzy znali J/ e/zusa osobiście i podróżowali z Nim przez ponad trzy lata. Autorami pozostałych dwóch ksiąg są Marek i Łukasz, bliscy współpracownicy apostołów. E/ wa/ngeliści byli naocznymi świadkami opisywanych faktów lub korzystali z relacji naocznych świadków. Pierwszy K/ o/ściół uznał cztery Ewangelie, ponieważ były zgodne z powszechną wiedzą na temat życia J/ e/zusa. Każdy z czterech ew/ angelistów pozostawił bardzo szczegółowy zapis wydarzeń. Jak można się spodziewać w przypadku wielu biografii tej samej osoby, Ew/ angelie charakteryzują się różnicami w stylu, ale zgadzają się co do faktów. Wiemy, że autorzy nie wymyślali fikcyjnych szczegółów opowieści, ponieważ posługują się konkretnymi nazwami geograficznymi i odwołują się do elementów kulturowych, które zostały potwierdzone przez historyków i archeologów

Jak mogły być napisane "w trakcie", jak w trakcie Ewangelia "działa się".

Malinowa - nie wierzyć w to przeciez mozna. Ale obrazać, przyczepiać się do czyjejś religii, śmiac się tego - to już świadczy o tym, ze samemu się jest p*****lniętym!

Klaus Schmidt, wieloletni tłumacz Pisma Św na język niemiecki, wylicza osiem powodów, dlaczego darzy Bi/ b/ lię ogromnym zaufaniem. 1 Zdumiewająca jednolitość! Mamy ogólne wyobrażenie, jak powstają książki. – Jakiś autor decyduje się, by napisać książkę. Zbiera materiały, kompletuje je i pisze, zmienia i uzupełnia, wreszcie koryguje i całość przekazuje wydawcy. Jeśli jakaś książka ma kilku autorów, jest to bardziej skomplikowane. Bo dodatkowo potrzebne są spotkania i rozmowy, podczas których przyjmuje się wspólne uzgodnienia i podział materiału… Przy pisaniu Bi/ b/lii było zaangażowanych więcej niż czterdziestu autorów, którzy – poza nielicznymi wyjątkami – zupełnie się nie znali. Zresztą nie mogli się znać, gdyż Księgę pisali na przestrzeni około 1600 lat (od ok. 1500 przed Chr., do ok. 100. po Chr.). Ponadto pochodzili z różnych środowisk i kultur, reprezentowali różne warstwy społeczne i zawody. Jedni byli mężami stanu (np. Daniel), żołnierzami (np. Jozue), czy królami (Dawid, Salomon), ale także rybakami (np. Piotr), celnikami (Mateusz), lekarzami (Łukasz) i żydowskimi uczonymi (Saul/Paweł). Jedni pisali w pałacu, inni na pustyni, a jeszcze inni w więzieniu. Ich pisma powstały na trzech kontynentach (w Azji, w Afryce, i w Europie), i w trzech językach (hebrajskim, aramejskim i greckim). Bezpośrednio po zredagowaniu, pisma ich zostały poznane i respektowane jako autorytatywne Słowo B/ o/że. Tak ważne i świ/ ęte, że czciciele B/ o/ga gotowi byli za nie oddać życie! Jednak tym, co najbardziej istotne, jest zdumiewająca jednolitość B/ ib/lii! Autorzy poszczególnych ksiąg nie mogli się z sobą umówić, a przecież od 1. księgi Mojżeszowej aż po Obj/awienie św. Jana, istnieje między nimi pełna zgodność w podejściu do B/o/ ga i do człowieka, do spraw i zjawisk zwykłych, codziennych, oraz do spraw transcendentnych, duchowych i zbawczych; zgodność, która jak złota nić przetyka spisaną treść! Przy czym ich relacje są wyraźnie niezależne i zachowują odrębne, charakterystyczne cechy; tam, gdzie sprawozdają o tych samych wydarzeniach, podają niezauważone przez innych szczegóły, a historię naświetlają z różnych punktów widzenia. – Skąd pochodzi ta harmonia? Kto rozciągnął tę złotą nić od pierwszej do ostatniej księgi

Powód 2 Wierność przekazu „Z czego wypływa pańska pewność, że dziś mamy do czynienia z tym samym tekstem, który został napisany dwa lub trzy tysiące lat temu? Przecież przed wynalezieniem przez Gutenberga w roku 1455 druku, wszystkie księgi musiały być przepisywane ręcznie. Czy nie jest prawdopodobne, że zdarzały się błędy i dochodziło do licznych zniekształceń treści?” Nie miałem problemu z odpowiedzią na to pytanie. Istnieje dział b/ ib/listyki zajmujący się ustalaniem oryginalnego tekstu B/ib/ lii, a bogaty materiał archeologiczno-naukowy potwierdza zgodność tekstu, jakim dziś dysponujemy, z tekstem sprzed tysięcy lat. Gdy chodzi o dokumentację naukową, Bi/ b/lia jest w o wiele lepszej sytuacji niż jakiekolwiek inne starożytne dzieło. Liczba rękopisów Bi/ b/lii jest wyższa, niż wspólna liczba rękopisów dziesięciu dowolnie wybranych innych dzieł. Uważa się, że jeśli jakieś dzieło starożytnego autora zachowało się w dziesięciu lub choćby pięciu rękopisach, jest ono dobrze udokumentowane. I na przykład dzieło „De Bello Gallico” istnieje w dziesięciu rękopisach, z których najstarszy pochodzi z ok. 900 roku przed Chr., natomiast posiadamy ponad pięć tysięcy (!) greckich rękopisów samego Nowego Test/ amentu, a do tego tysiące jego fragmentów w formie cytatów, rozproszonych w dziełach autorów, pochodzących z wczesnego okresu istnienia K/ o/ścioła. Znacznie mniejsza jest natomiast liczba rękopisów Starego Testamentu, ale za to zostały one przekazane jeszcze staranniej. Zawdzięczamy to Żydom, w rękach których aż do XV wieku po Chr. pozostawała większość rękopisów, a niezwykle rygorystyczne zasady, przestrzegane przez nich przy kopiowaniu ksiąg świętych, gwarantowały wręcz doskonałą wierność przekazu. Tekst biblijny zdumiewa dokładnością. W Nowym Testa/ mencie istnieje zaledwie kilkanaście wersetów, co do ścisłego brzmienia których, naukowcy mają wątpliwości – choć nie ma to wpływu na ich przesłanie teologiczne. Warto dodać, że w porównaniu z tym, w dziełach klasycznych istnieją setki miejsc niewyraźnych i/lub zniekształconych. – A z tego wynika, że Bi/ b/lia została nam wiernie przekazana i jest absolutnie godna zaufania!

kto jest autorem mitów żydowskich biblią zwanych ,? nie rozumiem jak jeszcze w tych czasach ludzie są zacofani wierza w bajki pisane dawien dawno

Powód 3 Powszechność Żadna inna książka w historii świata, nie osiągnęła takiej popularności, nie została przetłumaczona na tyle języków, nie miała tylu wznowień i tak wysokich nakładów. Zaczęło się to już ok. 200 lat przed Chr., gdy ukazał się pierwszy przekład Starego Tes/tamentu na język grecki, tzw. Sept/uaginta. Dzisiaj cała Bi/ b/lia i jej części są dostępne w ponad dwóch tysiącach języków, dialektów i narzeczy, jakimi posługują się ludy Ziemi, a jej sprzedaż wciąż bije rekordy! Takiej popularności nie mają dzieła jakiegokolwiek autora; Homer, Seneka, Tomasz z Akwinu, Szekspir czy Gethe, nawet się do niej nie zbliżyli. A wysokość nakładów Bi/ b/lii wciąż rośnie! Wciąż rosnąca popularność Bi/ b/lii dziwi tym bardziej, że jak wobec żadej innej książki w historii świata, utrudniano dostęp do niej-była ona na indeksie ksiąg zakazanych

Powód 4 Aktualność Jeżeli Księga pochodzi z tak odległego czasu, należy przypuszczać, że jej treść ma niewiele wspólnego z naszym życiem w obecnym czasie. Jest zgoła przeciwnie. Codziennie miliony ch/rz/ eścijan potwierdzają, że od chwili, gdy poznali Bi/ b/lię, ich życie diametralnie się odmieniło! Wiele kodeksów prawnych państw i narodów wzoruje się na jej przykazaniach, w okresie Reformacji prawdy b/ ib/lijne „postawiły na głowie” cały ówczesny świat. Ale co najważniejsze, Bi/ b/lia odpowiada na odwieczne pytanie o sens i cel istnienia, zmienia ludzkie życie i nadaje mu nowy kierunek i wartość, a czynom daje nową motywację. Nadto ujawnia historyczne przyczyny tragicznej ziemskiej rzeczywistości, proponując konkretne rozwiązania. I przynosi nadzieję życia – w innym, Lepszym Świecie! Nadzieję, którą wyznają miliony.