Wspomnienie ideału sprzed lat nie pozwala mi iść dalej

czy to przeznaczenie- odrzucam innych czekając na niego, czy skaza umysłu?

Mam tak samo, popadłam w depresję i często mam ochotę ze sobą skończyć :(.

Nie mam depresji, jestem radosną kobietą:) Po prostu wciąż postrzegam go jako ideał, nikt inny nie budzi we mnie takich emocji.

Wspomnę tylko, że to była miłość platoniczna i nie widziałam go 3 lata.

w jakim jestes wieku?

25

podbijam :)

no mój ideał też jest w mojej głowie:(

Zauroczyłyście się w mężczyźnie, który nie istnieje. Jeżeli nie poznałyście go dobrze, przypisujecie mu cechy, których on prawdopodobnie nie posiada. Ja na Waszym miejscu dążyłabym do konfrontacji z tym chłopakiem lub osobami, które go znają. Ja wzdychałam przez trzy lata do kogoś takiego. W końcu skontaktowałam się z kimś kto go znał i okazało się, że w tym okresie gdy go poznałam on już miał poważne zobowiązania. Ta wiadomość przyjemna nie była, ale wyzwoliła mnie. Takie uczucie to nie przeznaczenie, to więzienie. Wam też się uda.