Bardzo współczuję kobietom które same wychowują dzieci

Jestem mężatką od 10 lat, mamy niespełna 4 letnią córkę. we wrześniu wróciłam do pracy po wychowawczym. ale to już nie było to samo. znalazłam inną pracę i odeszłam. niestety nowa szefowa choć bardzo fajna jako człowiek była kiepską szefową - a raczej kiepskim przedsiębiorcom. niestety skarbówka nałożyła na nią spore kary i firma padła. obecnie jestem bez pracy ale nie musze się martwić tym co wsadzić do gara, bo mam męża który zarabia na rodzinę. oczywiście szukam pracy, ale nie muszę brać pierwszej lepszej, bo mam komfort psychiczny, ż epieniędzy nie zabraknie.

Ja też, i tym szukającym tatusia na siłę.

w najgorszej sytuacji sa kobiety za które wybrał los - wdowy. dwa tygodnie temu mąż miał szkolenie i wyjechał na kilka dni, to dom był taki pusty i smutny. a przecież wiem, że miał wkrótce wrócic.

każda kobieta powinna umieć żyć sama. mąż może umrzec każdego dnia.

A ja wstydzę się swoich myśli bo kiedyś chciałam żeby mąż zmarł.To było zaraz po ślubie.Nie mogłam się odnaleźć w roli mężatki,żałowałam że za niego wyszłam.Chciałam żeby zniknął,zginął w wypadku,życzyłam mu tego każdego dnia przez około 2 lata.Teraz żałuję tych myśli.Na szczęście żyje i ma się dobrze. 

Dnia 13.05.2014 o 15:10, Gość współczuję samotnym matkom napisał:

w najgorszej sytuacji sa kobiety za które wybrał los - wdowy. dwa tygodnie temu mąż miał szkolenie i wyjechał na kilka dni, to dom był taki pusty i smutny. a przecież wiem, że miał wkrótce wrócic.

Dlaczego wdowy są w gorszej sytuacji? Często faceci odchodzą bez słowa, niczym się to nie różni od bycia wdową. A wdowa ma przynajmniej rentę na dziecko.