samotnosc po raz n ty

jestem samotniczka, introwertyczka (teraz do tego tez singielka), generalnie tak bylo przez 30 ostatnich lat, od roku czuje jednak, ze cos sie we mnie zmienia (wynik pracy nad soba), nabieram ochoty na poznanie ludzi, gotowosci do otwarcia sie (w pewnym stopniu), ale czasami pojawiaja sie obawy, watpliwosci... czy samotniczka (brak znajomych, nieuczeszczanie na imprezy, samotne weekendy itp.) ma szanse na zainteresowanie swoja osoba towarzyskiego faceta? bo taki mi sie ostatnio spodobal, dotychczas przyciagalam samych wyalienowanych facetow, wiec nie mam doswiadczenia w mezczyznami z duza iloscia znajomych, generalnie z zyciem towarzyskim, ktorego ja nie posiadam, ten kontrast ja samotna (od zawsze) i on dusza towarzystwa mnie paralizuje, nadal czasami czuje ze samotnosc jest moim stygmatem, odcisnela pietno, i co najwazniejsze, ze jesli moj "towarzyski przystojniak" odkryje moja samotna przeszlosc to ucieknie gdzie pieprz rosnie :(

nie myśl o tym za dużo i staraj się poznać jego towarzystwo. Być może się w nie wciągniesz - nie myśl za dużo że jestes jakaś gorsza bo nie masz znajomych...staraj się pracować nad sobą - może nawet to polubisz i sama staniesz się duszą towarzystwa. A facet w Tobie pewno nie szuka tego co dają znajomi - być może właśnie twoim atutem jest cisza i spokój

dziekuje za slowa otuchy dzis go znow widzialam otoczonego wianuszkiem znajomych... on i jego znajomi, kontra "niewidzialna ja" :( dzis mi sie wydaje ze nasze swiaty sa zbyt odlegle, samotna ja i otoczony wianuszkiem przyjaciol On nie maja prawa bytu, z najprostszego chociaz powodu... on mnie nie zauwazy w tlumie wyrazistych, towarzyskich, ekstorwertyczek :(

Ja także jestem samotniczką, introwertyczką, lecz lat 44. :D Pozdrawiam