Za kilka dni bede rozwodka. Szkoda mi domu, straconego zycia i zmarnowanych lat

We wtorek ostatnia rozprawa, na ktorej sad orzeknie rozwod. Mam dopiero 30 lat, a juz zostane rozwodka. Najbardziej szkoda mi domu, w ktory wlozylam tyle czasu i pieniedzy, a teraz to wszystko przepadnie. Wraz ze wspomnieniami, a wiele z nich bylo naprawde pieknych. Byl nawet moment, ze chcielismy dziecka, ale poronilam dwa razy i sie poddalam. Teraz siedze w moim domu w salonie i wspominam jak bylo na poczatku, jak planowalismy pokoj dla dziecka, mowilismy, ze kiedys postawimy hustawke przed domem, piaskownice. Tyle dni szczesliwych spedzilam na tarasie pijac kawe rano i wino wieczorem. A teraz pozostaje mi jedynie spakowac walizki i pozostawic to wszystko za soba. Przepraszam, musialam sie wygadac.

a czemu musisz sie wyprowadzić??

okurcze, wspołczuję, a już nic się nie dało zrobić?

musze sie wyprowadzic, bo dom bedziemy sprzedawac. Niestety nic juz nie zrobie, za daleko to wszystko zaszlo, a szkoda...

a dlaczego się popsuło?

bierzecie rozwód bo poroniłas 2 razy? czy dobrze rozumiem?

Rozumiem cię w pełni. Człowiek w coś wierzył a nic z tego nie wyszło, trzeba przeorganizować sobie życie a nie jest to łatwe. Chyba łatwiej jest się rozstawać z nienawiścią, niż świadomością wszystkich pięknych chwil i wspomnieniami.

dluga historia... mielismy za duzo pretensji do siebie, jakos sie to wszystko rozminelo. Troche nawet zawinilam ja bardziej, ale to juz bez znaczenia. Po prostu w kryzysowym momencie przestalismy ze soba rozawiac i to bylo duzym bledem

nie, poronienia nie mialy absolutnie nic wspolnego z naszym rozstaniem

to chyba połowa domu twoja !!

polowa moja, ale dom sprzedajemy wiec dostane polowe pieniedzy ze sprzedazy

on kogos ma?

nie, nie ma nikogo

smutno mis ie zrobiło, moze jeszcze nie wszystko stracone

kto chciał rozwodu?

pogódź się \zn nim

chyba obydwoje chcielisy, myslelismy o tym w tym samym czasie. Juz nawet nie paietam kto z nas pierwszy powiedzial o rozwodzie.

teraz ludzie sie rozwodzą z błachych powodów, kiedys ratowało sie malżenstwo ale teraz ludzie ida na łatwizne, a zycie to nie bajka, bedzie kolejny partner i tez okaze sie nie tym za kogo go uwazalismy, nie ma ideałów

Autorko, 3maj sie, na pewno sie wszystko pouklada, na nowo, z kims innym. Jestes jeszcze mloda, wszystko przed Toba. Widac tak mialo byc ...

jak brak dziecka nie miał nic wspólnego z Waszym rozstaniem? myślisz, że rozwiedlibyście się również gdyby było na świecie? Rozwodu nie dają tak łatwo w sądzie. Jeślibyś się uparła i chciał go zachować to dalej byście byli razem.

nie kochasz go juz, tak z ręką na sercu....moze jednak

gdybysmy mieli dziecko to moze bysmy sie nie rozwiedli a moze i tak. Nie klocilismy sie nigdy o brak dzieci ani niczego sobie nie wypominalismy, bo w sumie zadne z nas az tak bardzo dziecka nie pragnelo. Tu poszlo o caloksztalt naszego zwiazku i przyznam szczerze, ze coraz gorzej bylo im wiecej pieniedzy mielismy

a to już pary z dzieckiem się nie rozwodzą? może rzadziej, ale czasem właśnie powinny. rozwód nie wyklucza bycia rodzicem

nie wiem czy kocham, ale mysle, ze tak. Teraz mam troche zalu w stosunku do niego, ale wciaz jest mi bliski i mysle, ze zawsze bedzie

rozplakalam sie jak przeczytalam twoj wpis... smutne to wszystko, jak sobie planujemy zycie, budujemy dom i nagle wszystkie najwieksze marzenia przestaja miec znaczenie.

no ja nie wiem czy to nie o potomka nie chodziło, to że nie wypominał, nie znaczy, że nie czuł i że Ty nie czułaś. Cała Twoja wypowiedź to marzenia o piaskownicy i hustawće i dziecku bawiącym się na nim, a Ty na tarasie. Możesz zaprzeczać, a i tak z tego co napiszesz, będzie wiadomo, co myślisz i co czujesz skarbie.

Znowu ktoś prowokację wymyślił a wy się rozpływacie...

to nie tak, ze ja chcialam dziecka. Nie bylam nigdy kobieta, ktora pragnela rodziny. Po prostu pewnego dnia powiedzialam mezowi, ze mozemy zaryzykowac, bo kiedys na poczatku naszego zawiazku planowalismy, ze dziecko miec bedziemy. Gdy poronilam to nawet nie bylo mi jakos przykro specjalnie. Przeszlam nad tym do porzadku dziennego i jeszcze smialismy sie, ze sprobujemy tak jak mielismy ustalone czyli jak bede po 30. Tyle, ze juz nie zdazylismy. Gdybysmy tak bardzo pragneli dziecka to bysmy nie przerywali staran.

Piekna prowokacja a wy lykacie.Zaraz bedziecie jej pisac aby walczyla o meza i bedzie autorka wymyslala akcje

nie wiem co prowokujacego moze byc w moim temacie, ale niech ci bedzie. A walczyc o nikogo nie mam zamiaru, bo wychodze z zalozenia, ze to mezczyzna powinien starac sie o kobiete