Jak się pogodzić z faktem, że mąż ode mnie odszedł..?

potrzeba czasu. Moze teraz to Wam wydaje sie takie naiwne, lecz to prawda. Najgorszy bol z czasem przeminie. Dajcie sobie rok czasu lub dwa, jezeli malzenstwo trwalo wiecej niz 10 lat. Nie miejcie wyrzutow sumienia, ze nie macie sily zyc z radoscia, a wasze zycie przypomina wegetacje. To Wam sie teraz nalezy.

do Milka. Ty jestes w gorszej sytuacji, bo maz nie chce rozstania. Ogarnij sie dziewczyno w koncu. Popros o pomoc kogos zaufanego i zabierz sie za rozwod z jego winy. Zbieraj dowody, zdjecia, cokolwiek, swiadkow, aby udowodnic przed sadem, ze ma on kochanke. Tylko, zebys o tym mu nie powiedziala. Ratuj siebie, zanim on Cie do konca zniszczy.

Wcale nie potrzeba czasu :) to nie sytuacja sprawia, że się źle czujesz, a myśli o tej sytuacji. Potrzeba świadomości po prostu :)

to trudne wiem, ale nie można swojego szczęścia uzależniać od innych osób, wszystko w życiu się zmienia, nie można oczywiście zakładać, że facet odejdzie, ale nie można też uzależniać swojego szczęścia od faceta, bo jak facet odejdzie to odejdzie również z twoim szczęściem, dlatego nie można się uzależniać od czynników zewnętrznych, bo wszystko prędzej czy później przemija

Wszystkie wypowiedzi są dla mnie bardzo cenne :)

A weźcie wy się ogarnijcie ,nie ma co ryczeć i się zadręczać za kilka lat będziecie się zastanawiać czemu tak rozpaczałyście i traciłyście czas .

Jak mnie zostawił pierwszy chłopak w wieku 22 lat to potem miała prawie 2 lata depresję, nie wyobrażałam sobie życia bez niego. To był koszmar dla mnie i trauma. Ale jakoś minęło. To ciężkie doświadczenie wiele mnie nauczyło, choć dopiero po czasie byłam w stanie to zrozumieć. Po prostu nie przywiązujcie się do ludzi. Teraz już bym się nawet nie przejęła jakby mnie facet zostawił. Mam 29 lat, spotykam się z facetami, niestety stałego partnera nie mam. Ale jakoś nie przywiązuję się i nie jestem się w stanie zakochać na tyle, żeby za kimś wylewać potoki łez gdy mnie zostawi, bo taki facet nie jest po prostu tego warty. Jakbym kiedyś wyszła za mąż i by mnie mąż zostawił, to chyba też bym się tym nie przejęła, bo już kiedyś coś podobnego przeżyłam. Ludzie przychodzą i odchodzą, trzeba się z tym pogodzić. A płakać to będę jak umrze mi ojciec czy matka, a nie odejdzie ode mnie jakiś doopek, któremu się znudziłam jak stara zużyta zabawka. Za takim facetem nie warto jednej łzy uronić, a jeszcze nawet powinno się podziękować tej dziewczynie, która zabrała wam doopka, bo to totalnie bezwartościowy facet i naprawdę nie ma za czym rozpaczać.

TO JA Z 19,52. - Po pierwszym szoku i strachu - poczatek lat 70-tych - bieda aż piszczy - dostałam mieszkanie i zaczeły się nieszczęscia - nie byłam w stanie mysleć o sobie.....dzieci - potem już nawet bałam sie pomyślec o wolności - bo zaraz coś w życiu działo się złego. x Diabeł w czasie ślubu,przybił mnie gwożdziem do niego. Z kochanicą był w dobrych układach przez całe życie - nasze. Pies ogrodnika,wiedział o każdym moim kroku. - jeszcze nie odpuściłam marzeń o wolności - coś tam ciąglew głowie układam,tyle,że już nie mam siły. x Dzieci na swoim,strasznie cięzko było je wychować - C. namawia - zostaw,ale ja już sie boję - O NIE. Musiałby odejść sam. Wierzycie w klątwę i przeznaczenie? x nigdy nie bałam się zostac sama z dziećmi - to ja ciągnęłam ten dom.

Autorko zajmując się swoim dzieckiem pewnie w każdej sekundzie nie zadręczasz się sytuacją, nie myślisz w każdej sekundzie, tylko pewnie zdarza ci się, że patrząc na dziecko jesteś po prostu obecna w teraźniejszości, obserwujesz co ono robi i po prostu jesteś z nim. Sztuka polega na tym by przedłużać takie wyrwy w myśleniu i zadręczaniu się. Ucz się od zwierząt jak mówi Tolle, czy widziałaś kiedyś łabędzia z depresją albo kota, który jest nieszczęśliwy? nie, zwierzęta są zawsze w teraz, łosie się pobiją rogami o przewodnictwo w stadzie, ale z chwilą gdy skończą pojedynek, ta sytuacja się skończy, taki łoś nie będzie chodził latami i myślał "a to ten kretyn, z którym się kiedyś biłem".

Chcesz powiedzieć że człowiek ma stać sie łosiem? Czyli: dziś sie nażre trawy i wypije wszystką wode z sadzawki, a jutro.... eeee. a co to jest jutro? ;)

Macie rację muszę nauczyc się życ w teraźniejszosci i docenic to, że mam dziecko, że mogę kształtowac tego małego człowieczka, kochać go, dbać o niego. To jest prawdziwa miłość, nigdy nie będę sama bo zawsze będę mieć jego :) A co do strachu, że mogę sobie nie poradzić finasowo.. mam dwie ręce, dwie nogi, jesli moja praca mi nie wystarczy to pójdę w weekend gdziekolwiek, może byc na kasę, nie boję sie pracy. A z czasem może kogoś poznam, przecież młoda jestem i czuję się młoda....:)

Człowiek może oczywiście robić plany, gdyż jest to niezbędne do funkcjonowania w naszym świecie, ale zasadniczo gdy je zrobi powinien żyć w teraźniejszości. Nie ma potrzeby wypijać całej wody z sadzawki ;) wypij tyle ile ci trzeba, ale pijąc wodę bądź tylko w teraz, nie myśl o tym, jak piłeś i ile wypiłeś wody wczoraj ani ile wody wypijesz jutro, zarówno wczoraj jak i jutro nie istnieją tak naprawdę, są tylko w twojej głowie, istnieje jedynie to co jest teraz :)

"A z czasem może kogoś poznam, przecież młoda jestem i czuję się młoda....usmiech.gif" może kogoś poznasz a może nie kto to wie. Ale to dotyczy przyszłości, nie tej chwili! bądź po prostu teraz, bo jest tylko teraz!

Tak samo twój strach dotyczy sytuacji w przyszłości. Czy teraz w tej sekundzie masz problemy finansowe? Jeśli nie, to nie twórz jakiś wizji w swojej głowie, to tylko myśli, a nie ty.

"jesli moja praca mi nie wystarczy to pójdę w weekend gdziekolwiek:" znowu - teraz wystarcza, tak? więc po co myśli o sytuacji w przyszłości? Jest tylko t e r a z. Nie ma sensu zaśmiecać swojego istnienia tym co może zdarzyć się przyszłości, bo nic nigdy nie wydarzyło się w przyszłości, jedynie teraz możesz cokolwiek zrobić, w teraźniejszości, jedynie teraz kształtuje twoje życie, istniejesz tylko w teraz

Ciepło jest. Rozbierz się. Idź na miasto. I wskocz na jakiegoś łosia dziś. I nie martw się co ludzie powiedzą. Bo oni to powiedzą jutro ;)

Chcesz się nauczyć żyć w teraźniejszości, ale twoja wypowiedź temu przeczy, gdyż co chwila wybiegasz w przyszłość, wiem, że to wydaje się radyklane, a nawet bardzo, no cóż... Żyć w teraźniejszości możesz nauczyć się także tylko w teraz, w tej sekundzie ;) nie rób z każdej chwili przeszkody, nie rób z każdej chwili trampoliny do następnej chwili, która ma dać ci spełnienie, w której coś ma się wydarzyć, zarówno pozytywnego jak i negatywnego, "poznam kogoś", "nie poradzę sobie finansowo". To istnieje w twojej głowie, nie istnieje tak naprawdę.

Nie jest to filozofia szalej bo jutra nie będzie, ale tu chodzi o poziom umysłu a nie działania, nie znaczy, ze masz nagle działać inaczej, bawić się i brać narkotyki bo jutra nie będzie. Nie :) chodzi byś wyszła poza nawykowe myślenie, była obecna tu i teraz, tylko o to chodzi, nie musisz zmieniać swojego działania, na zewnątrz nic się nie zmienia, ale wewnątrz wszystko :)

Nic nie musisz zmieniać tak naprawdę, jedynie podejście, zdystansować się i nie utożsamiać z twoimi myślami :)

Zaczynam łapać: jak nie ma co jeść to trzeba sobie powiedzieć: łojtam, łojtam ;) I nie kombinować że może jutro sie najem, albo pojutrze.... Łojtam, łojtam i myśli STOP! Dalej nie wybiegamy :)

Jeśli czegoś nie rozumiesz zapraszam do lektury książki :)

Wszystko co miałam do powiedzenia już napisałam, jeśli nie rozumiesz, trudno i tyle ;)

Dobra, dobra, jutro przeczytam.... ups' ;)

Tylko trudno jest tak myśleć tylko o teraźniejszości. Jednak będę się starała, jest wtedy łatwiej zdecydowanie.

Masz rację- trudno, ale innego wyjścia nie ma.

nie załamywać się, wejdź na wątek: unieważnienie małżeństwa, co, gdzie, kiedy, tam za sekundę po rozstaniu poznają kogoś, tragedia, ale tak jest.

znajdz sobie nastepnego fagasa

"Tylko trudno jest tak myśleć tylko o teraźniejszości. Jednak będę się starała, jest wtedy łatwiej zdecydowanie." No ale nie chodzi o to, żeby myśleć, tylko po prostu być w teraźniejszości, a to jest zasadnicza różnica!! Myśleć o teraźniejszości rzeczywiście się nie da, bo nasz umysł funkcjonuje głównie w trybie przyszłość-przeszłość, tu trzeba nie myśleć i być w teraźniejszości, wejść na zupełnie inny poziom wykraczając poza umysł i myślenie. O to tu chodzi. Bardzo polecam ci po prostu kupić książkę i przeczytać!

Musisz sobie zdać sprawę, że nie jesteś swoim umysłem i poza nim jest jeszcze inny wymiar. Używaj umysł kiedy trzeba, kiedy masz coś zaplanować, ale gdy zaplanujesz po prostu przestań go używaj. Nie identyfikuj się ze swoimi myślami o przeszłości, nie pozwól by negatywne myśli tobą zawładnęły, pozytywne o przeszłości zresztą też, obserwuj je, ale nie podążaj za nimi, nie utożsamiaj się. To tak jakby ktoś mówił ci w głowie, ale nie był tobą, wyobraź sobie, ze to nie twoje myśli, a głos znajomego, możesz im się przyglądać, ale nie musisz uważać, ze dotyczą ciebie, nie muszą wywoływać w tobie negatywnych emocji.

Widzisz ty nawet nie wiesz co to znaczy nie myśleć, gdyż wszystko co ja pisze, sprowadzasz do myślenia, a zupełnie nie o to tu chodzi, wręcz przeciwnie. Tak naprawdę to twoje myśli nie są do końca twoje, nie są świadome, jesteś jak taki lunatyk we śnie, słyszysz coś, ale nawet nie masz wpływu co i bezwiednie się z tym utożsamiasz, ty nawet tego nie kontrolujesz co myślisz, o kim myślisz i dlaczego. Czy to jest w ogóle tak naprawdę twoje zdanie, twoje myśli, zobacz jak to wszystko jest niezależne od ciebie, całymi dniami myślisz o czymś, o czym wcale nie masz ochoty myśleć. to nie jesteś ty.