tesknię za przeszłością, za czym wy tęsknicie z dawnych lat?

Witam, chcialam napisac wyzalic sie powspominac... bardzo tesknię za przeszłościa, mam 23 lata a juz dopada mnie takie uczucie zawsze bylam sentymentalna, kilka lat temu gdy byłam młodsza mialam innego chlopaka moje zycie wygladalo beztrosko, mialam wiecej znajomych, wiecej radosci z zycia, teraz tylko obowiązki praca stres studia zaocznie, brak czasu dla siebie, kłotnie z chlopakiem, chcialanbym nadal korzystac i cieszyc sie z zycia Brakuje mi tego czasu jak bylo kiedys, wspomnienia wywoluja u mnie lzy, tesknie za bylym, to ze jego nadal nie ma przy mnie powieksza u mnie żal, słucham muzyke z tamtego czasu i wspominam, strcilam kontakt z przyjaciolmi, w rodzinie tez sie pozmieniało... Czy wy tez tak macie? mimo tak mlodego wieku dopada was tesknota i zal za wasza przeszłościa?

up

mam 28 lat, czasem tęsknię za studiami i beztroską, bo teraz mąż, dziecko - inne życie, ale autorko u Ciebie chyba problem w związku, skoro tęsknisz za bylym to może lepiej rozstań się z chlopakiem skoro go nie kochasz? ja wspominam, czasem wręcz tęsknię ale nie zamieniłabym męża i synka na nic w świecie :)

mam na karku blisko ćwierć wieku. Tęsknie za latami gdy miałem 2 - 6 lat, reszta była powalona. Pierwszy raz o samobójstwie pomyślałem gdy byłem ośmiolatkiem. Od 13 roku życia regularnie dopada mnie depresja, mam dość. Chcę nowego życia.

mam 22 lata. tęsknię za życiem towarzyskim, za przyjaciółmi (tak ich w tedy nazywałam, teraz towarzystwo się rozpadło) za imprezami, beztroskim życiem. co z tego, że mam chłopaka skoro przez niego teraz nie mam do kogo nawet się odezwać i spędzamy czas tylko we dwoje. kilka lat temu miałam próbę samobójczą, ale nie z tych powodów wymienionych powyżej. tęsknię też za dzieciństwem.

gdy chce gdzieś wyjść to nie mam z kim, tylko z chłopakiem. więc najczęściej siedzę w domu. on nie rozumie, że nie mam ochoty gdzieś iść i patrzec na tych świetnie bawiących się ludzi i jednocześnie zamulac z nim. bez sensu.

to co ja mam powiedziec ? 50 lat na karku, 25 malzenstwa. Chyba musicie zmienic partnera, my w czerwcu bedziemy mieli 30 jak jestesmy razem i jakos nam nie nudno.

A ja tęsknię za zrozumieniem wspólnym życiem miłością życzliwością mam już dosyć życia na odległość i kłamstw

A ja osobiście tesknie za bestroskim i wesolym życiem bez stresu gdzie jedynym problemem bylo jak pilka wpadla na dach bloku lub szkoły ogólnie mam wrażenie ze kiedys bylo inaczej ludzie byli bardziej otwarci i uczciwi wobec siebie szanowali się wzajemnie mimo ze nie mieliśmy praktycznie nic mielismy siebie nawzajem i dawaliśmy sobie mnóstwo uśmiechu i radości oraz chwil które ksztaltowaly nasze charaktery oraz które wspominamy do dziś skladalismy sie na orenzade po meczu a po zwrocie butelek kupowaliśmy chipsy albo cukierki i dzieliliśmy się wszystkim mimo ze nie mieliśmy za wiele a dzis jest odwrotnie dzieciaki maja wszystko od zabawek po pc i telefon wszystko poza szczerymi prawdziwymi nieudawanymi relacjami miedzyludzkim ahh za nic nie zamienię dzieciństwa z lat 90 wychodziłem z domu o 8 rano i wracalem o 8 wieczorem glodny i padnięty ale za to jaki szczęśliwy i dobrze bo to jedne z niewielu radosnych wspomnień w moim zyciu które zostaną ze mną na zawsze :)

Nie. Jest mi dobrze teraz tak jak jest.

za beztroską i brakiem odpowiedzialności

Tęsknię za czasami studiów, kiedy interesowała mnie tylko nauka, nie musiałam sie martwić o rachunki i pracę. Tęsknię za czasami, kiedy nie byłam zakochana, bo moje życie było proste, wesołe i nie czułam się źle ze swoją samotnością. Za czasami nastoletnimi nie tęsknię, nie byłam wtedy szczęśliwa, nie mam z tego okresu żadnych dobrych wspomnień.

Za niczym nie tęsknię ! może po za jednym tylko moment tym kiedy stałam nad przepaścią i nie skończyłam , trzeba było skakać

Mega tęsknię za swoją przeszłością..  dzieciństwem kiedy nie było żadnych obowiązków, szkoły i tych wszystkich szkolnych wyglupow... ekipy z technikum której nigdy nie zapomne, zajebiscie szanuje i tych wszystkich rzeczy które razem robiliśmy gdy bylismy młodzi i świat stał dla nas otworem... teraz już tego nie ma. Mam 28 lat A ciągle wracam do nawet chociażby 3 lat wstecz z myślą że byłem bardziej szczęśliwy niż jestem teraz..  do większości związków w których byłem oddany i zakochany.. teraz jestem samotny i wydaje mi się że tak jest lepiej choć w głębi duszy i serca wiem że potrzebuje ludzi.... tak źle i tak nie dobrze.... 

Tęsknię za plackami z blachy, moskalami jakie robiła moja prababcia ;-( za rosołem z gęsi i domowym makaronem. Nigdy juz tego nie zaskakuje [*]