Mam depresję

Nie mam pracy, nie mogę znaleźć pracy bo jestem beznadziejny i nikt mnie nie chce zatrudnić, nie umiem gotować, nawet naleśników nie umiem sobie zrobić, jak miałem pracę to tak wyszło że nie byłem u dziwki... a teraz nie stać mnie żeby iść do dziwki, nie mam dziewczyny, nie mam znajomych... jestem sam w wielkomiejskiej dżungli. :( Nie wiem jak sobie z tym wszystkim poradzić :( skończę chyb jako bezdomny :(

Nawet tu nikt mnie nie lubi :(

Ja też. Ciężko jest. Ale nie przez pracę chyba. Sam nie wiem, ale czuje się naprawdę źle.

każdy ma chyba jakieś problemy. ja się czuję podobnie. chciałabym się usamodzielnić, żyć po swojemu a nie mam póki co takiej możliwości. jestem sama, nie mam nawet z kim pogadać. czasami myślę sobie, że chyba zwariuję odd tego wszystkiego...

Ja tez

mi sie nic nie chce

ja też mam depresję :< nie radzę sobie już :(

uwierz w siebie i idź do urzędu pracy

a czemu jesteś sam w wielkomiejskiej dżungli?

Trzymaj się

Współczuję ze straciłeś robotę, teraz jest dużo redukcji bo kryzys. Miałem podobnie, ale już znalazłem nową.

Niby masz depresję ale piszesz jak popapraniec o d****ach i naleśnikach. Gotować i przyrządzać potrawy nie trzeba się uczyć, tylko je robić z lepszym lub gorszym rezultatem. Nie wiesz jak coś ugotować czy nie chce ci się? bo mi wygląda na to drugie. Siedzisz na necie a przepisu na naleśniki nie chce ci się przeczytać i spróbować zrobić? Sorki, ale to lenistwo jest.. I co mają d***** wspólnego z tobą? że humor ci poprawią, czy jak? zwal se gruchę i po sprawie. Potem się wykąp, ogol i zacznij robić jakikolwiek obiad. Posprzątaj w chacie, obejrzyj dobrą komedię. Takie proste rzeczy wymagają nauki? Weż się ogarnij. Też jestem bez pracy i nie mogę znależć nowej i kasy mam na miesiąc tylko. Opłat w pip, alimenty i sam w domu, ale nie jęczę jak dziecko pisząc że mam depresję bo to nic ci nie da. Prawda o nas - facetach jest taka, że nami się nikt nie przejmuje i choćby się zawalił cały świat to i tak mamy być twardzy i stać pewnie na nogach. Nie mamy psiapściółek którym się możemy wyżalić, nie mamy kolegów którzy chcieliby nas słuchać a jedyna rada jaką słyszymy, to weż się w garść. Więc daj sobie spokój z kafeterią i gadaniem o depresji. Szczerze? - jak czujesz się w depresji, to udaj się do lekarza. Jak nie chcesz się udać, to znaczy, że z tobą jest jeszcze dobrze. Problem zaczyna się wtedy, gdy czujesz, że już nie dajesz rady i przestajesz już nawet wstawać z łóżka. Wtedy to sam zaczniesz myśleć o psychologu bo samemu się z depresji nie wychodzi. Więc zastanów się nad sobą i albo coś z tym rób albo wyluzuj i zajmij się czymś co lubisz robić.