DOWIEDZIAŁEM SIĘ ZE DZIECKO KTÓRE CHOWAM 4 LATA NIE JEST MOJE ZAŁAMANY

dowiedziałem się przy okazji badań, synek jest dzieckiem ze zdrady i to mojego kumpla z pracy. badania dna potwierdziły wszystko, żona nie zaprzecza że był taki epizod i jeden skok w boj. Tylko jeden i aż jeden i dziecko które kocham i nie jest moje. nie wiem co dalej robic, znalazłem się tu bo wariuje już z żalu, wściekłości, jestem rozdarty i zły. Cholernie zły, a przy tym kocham małego jak syna. co ja mam dalej robić. Rozwód itd, czy ja będę miał jakieś prawa do dziecka? pomóżcie

tak masz prawa do dziecka bo jestes oficjalnie jego ojcem, chyba ze kolega zacznie tez walczyc o syna

nikt za ciebie decyzji nie podejmie acz czasami warto posluchac wlasnego dziecka

a przed kim je chowasz?

to badania DNA wykluczając ojcostwo wskazuję jednocześnie prawdziwego ojca??? ha ha ha ha ha ha! i jeszcze jedno - dzieci się nie chowa tylko WYCHOWUJE, wieśniaku

Jesteś jedynym ojcem tego dziecka. Wątpię, żeby kolega nagle poczuł się do ojcostwa. Do tej pory było wszystko OK a teraz nagle rozbijanie rodziny? Na pewno zaufanie do żony zostało zachwiane, ale czy warto krzywdzić nic niewinne dziecko?

1/10

A gdzie je CHOWASZ? w szafie?:D

Skoro wiesz że dziecko jest kumpla to niech kumpel płaci alimenty.Masz wredną babę która wystawiła Cie do wiatru.Radzę doprowadzić sprawę do końca.W tej sytuacji wszystko zależy od kobiety i ojca dziecka czy umożliwią Ci spotkanie z pasierbem?

Nie wiem czy dał bym radę żyć z kobietą która wpuściła mnie w maliny? Faktycznie ucierpi dziecko,ale takie jest życie - niestety! Możesz mieć własne dzieci, po co wychowywać cudze?!

Wyjedź i olej to dziecko, jeszcze możesz mieć własne.

fake

Nie słuchaj idiotów... prawdziwym ojcem jest ten ktory wychowuje- To dziecko kocha Ciebie i Ty jego też, co ono jest winne ze znalazło się w takiej sytuacji? Nie rozwalaj J dziecku swiata...

Nie słuchaj "życzliwych" rad na tym forum.Dziecko nie jest Twoje i nie musisz brać tego na swoja klatę. Mogę Ci tylko współczuć że tak wyrolowała Cię baba! Zrezygnuj z wychowywania cudzego dziecka.Nie licz na podziękowanie w przyszłości. Stać Cie chyba na własne dziecko?

hej, nawet sobie nie wyobrazam co za dramat przezywasz. jednak chetnie porozmawiamz toba powaznie a nie po "forumowsku". wg mnie wszystko zalezy co czujesz- do dziecka bo do zony teraz trudno moze byc ci sie sprecyzowac. jezeli je kochasz i niewyobrazasz sobie zycia bez niego- pomysl o terapii rodzinnej u dobrego psychologa. mimo tego ze czujesz sie zdradzony i sprowadzony do parteru, upokorzony i tylko ty wiesz co jeszcze to jest mozliwosc funkcjonowania takiej rodziny. chyba ze jestes zdecydowany na rozwod. dziecko bedzie cierpialo ale i tak mniej niz w nieszczesliwej rodznie. nie znam twojej zony ale nawet gdyby miala dobre checi to dziecko nie zostanie raczej przy tobie.