Która strategia w zyciu lepsza

1) siedzieć cicho jak mysz pod miotłą, nie walczyć o swoje, czekać aż inni się domyślą czego chcesz, wstydzić się mówić o swoich pragnieniach, żeby nie wyjść na desperatkę (np. gdy kobieta jest kilka lat w związku, chce ślubu ale partner milczy na ten temat a ona wstydzi się poruszać ten temat, bo uważa że to facet powinien wyjść z inicjatywą...) 2) walczyć o swoje, rozpychać się łokciami, mówić wprost o tym czego się chce, np. jak jest się w związku to od razu mówić, że chce się ślubu i nie będzie się 5 lat czekać na oświadczyny. Która strategia lepsza? Bo ja kierowałam się w życiu tą 1 i teraz nie mam nic...