Kocham go, ale nie chcę z nim mieć dzieci i ślubu

Witam, nie chodzi o to, że nie chcę mieć wcale dzieci i ślubu, tylko z nim nie chcę. Jesteśmy razem 4 lata, mamy 21 lat. Wiem, że jesteśmy młodzi itd, ale ja jestem przekonana, że za nic nie chcę takiego męża, a tym bardziej (o zgrozo!), żeby taki mężczyzna wychowywał moje dzieci. Wiem, że w takim razie to nie ma sensu...powinnam go zostawić, ale jednak go kocham. Nie wiem co robić w takiej sytuacji...próbuję go zostawić, ale jednak tęsknie, a przecież nie będę do konca życia w tym tkwić.

Byłam w takiej samej sytuacji jak ty. Miałam chłopaka od 16 roku życia. Na myśl o tym, że mógłby mi się oświadczyć oblewał mnie zimny pot i panika. Też wydawało mi się, że go kocham i dlatego nie mogę go zostawić. I wiesz co? Teraz po kilku latach od rozstania dopiero uświadomiłam sobie w jakim bagnie ja wtedy żyłam. To było chore, on był chorobliwie zazdrosny, nie mieliśmy tematów do rozmów, nudziłam się z nim, ale byłam młoda i głupia i myślałam, że tak właśnie wygląda miłość i związek. To, co było wtedy to była dolina, a decyzja o rozstaniu to jedna z najlepszych decyzji mojego życia!!! Uciekaj dziewczyno!!!