33 lata a poczecie dziecka

Witam wszystkich, Od jakiegos czasu mecza mnie watpliwosci odnosnie dziecka jestesmy z mezem ponad rok po slubie zycie tak sie poukladalo ze dosc pozno sie poznalismy itp. Ja czuje ze to juz czas malenstwo natomiast moj M zupelnie inaczej nawet nie chce slyszec o dziecku oboje mamy prace zycie sie w miare uklada z jednej strony rozumiem jego argumenty ze dom ze kredyt itp ale z drugiej boje sie ze chwile bedzie za pozno ja czuje sie gotowa ale M nie chce nawet slyszec o dziecku. Co robic najmlodzsza juz nie jestem zdaje sobie sprawe z potencjnych zagrozen niby moglabym jeszcze rok dwa poczekac ale czy to cos zmieni? Czuje wewnetrznie ze to czas na dzidzusia tylko czy to ma sens jesli M tak nie czuje ? Pomozcie prosze co robic ??

po co wizac sie kims kto oczekuje czegos innego od zwiazku?

To nie średniowiecze. Masz DOPIERO 33 lata. W dziejszych czasach nie jesteś za stara, ani za parę lat też nie będziesz za stara aby począć dziecko. Przestań żyć stereotypami. Pomijając stereotypy, czy Twój małżonek kiedykolwiek widzi się w roli ojca? Omawialiście wspólnie waszą przyszłość z potomkiem, czy tylko Ty myślałaś że to się zmieni i teraz masz jakieś roszczenia w sprawie spłodzenia dziecka? Bez obrazy, ale nie rozumiem takiego nacisku macicy. Jesteście małżeństwem, więc decyzje podejmuje się we dwoje a nie wedle swojej macicy czy widzi-mi-się. Nie wiem jak Ty, ale ja bym nie chciała faceta który ma odmienne zdanie od samego początku w tej kwestii, czy odwrotnie (on chce, a ja nie). Ogólnie mówiąc, dziwią mnie sytuacje gdzie dwoje ludzi nie ma problemów aby ze sobą żyć, współżyć, tworzyć razem dom, a zarazem nie móc się dogadać w tak ważnych kwestiach. Jak to możliwe?

33 lata, tez mysle ze to juz pora na bachora:-) . Postaw go przed faktem dokonanym.