We wrześniu ślub

a mnie ogarnia coraz więcej wątpliwości. Czy to tylko strach ? Miał ktoś też takie stany lękowe ? Czasami całej nocy nie potrafię przespać.

Ja mialem nonstop biegunke

my mamy 16 sierpnia, jestesmy po cywilnym wiec watpliwosci nie mam bo i tak jestem mezatka hehe ale mam ogromny stres bedzie duzo gosci i martwie sie ze cos pojdzie nie tak. ktorego wrzesnia?

13-go. Chciałbym to już mieć za sobą.

Ja tez we wrześniu, mam nadzieje, ze Autor i mój narzeczony to nie ta sama osoba:-P a tak poważnie to ja się strasznie cieszę, wiem, ze to nie będzie ciagla sielanka, ale ja jestem gotowa stać sie zona i panią domu, no i kocham go i chce być z nim do końca życia. Czego konkretnie sie boisz?

Sam nie wiem. Kościół, ksiądz, restauracja, goście weselni. Czy dokonaliśmy dobrego wyboru, wybierając to a nie tamto, tych a nie innych gości. Czy podróż poślubna wypali czy będzie fiasko. Muszę przyznać, że w wielu rzeczach naciskałem a teraz się boję.

A ile się znacie? Kochasz ją? :P

Ojej, ja się tym w ogóle nie martwie. Będzie co ma być, tego nie przewidzisz, a tak na serio to przecież nie jest najważniejsze, najważniejsza jest istota tego ślubu, a nie jakieś bzdety. To jest tylko jeden dzień.

Od dziecka. Serio. Byli naszymi sąsiadami zanim wyprowadzili się za miasto. Między nami zaczęło iskrzyć w LO ale sami nie wiemy kiedy tak na prawdę. To nie jest dla nas takie ważne, wszystkim mówimy że od dziecka, bo takie mamy wspomnienia.

Ale to nie z nią związane sa te wątpliwości? Bo mam takiego znajomego, który pare dni przed ślubem wpadl w totalny dolek, ale on czul ze po ślubie czeka go pieklo i niestety mial racje.

najwyżej uciekniesz sprzed ołtarza

Nie z nią, tylko powiedziałbym prędzej z "nami". Czy się wszystko uda, czy będzie tak jak planujemy, czy coś nie stanie nam na przeszkodzie, czego nie zaplanowaliśmy. Wyjeżdżamy, i to bardzo daleko, wiemy, że będziemy tam sami, nie będziemy mogli na nikogo liczyć.

Czyli twoje stany lekowe maja zrodlo w nadchodzacej emigracji a nie w malzenstwie