leczyć siebie ? jego...? jak?

mam 27 lat. z nim spotykamy się od 11.11.11 - taka data magiczna ... spotkaliśmy się wtedy i już został w moim życiu-sercu. wiele w życiu zmieniłam wtedy, miasto, znajomych, studia na prace..mieszkaliśmy razem 2 lata. cierpiałam i byłam sama przez rok. zorientowałam się co jest grane w ostatnim momencie - że on pije i ćpa w pracy. chcielismy miec dzieci, nie bylo dzieci długo, poszliśmy badać się, u mnie ok a u niego 3% plemnikow dobrych -wtedy tez nie wpadłam na to czemu. leczyl sie na upartego, wydalismy duzo kasy...nie bylo go sporo, ja jezdziłam po niego do pracy - zmiany miał 12 godzinne ( 30 km od miejsca gdzie mieszkaliśmy) ... i tak moje życie się układało... były cudowne momenty, nadal są, bo ja tego człowieka kocham...albo jestem współuzależniona. wychodzi na to ze jestem sama w waznych chwilach, staram sie mu pomoc ale nic nie działa, zapisalam go na terapie rzucił po 2 tyg, załatwiłam prace taka jaką mówił że chce - a on pije ... powiedzial mi ktos, ze pieniadze sie nie liczą, bo alkoholik jak chce wypić to zawsze sposob znajdzie... chciałabym mu pomóc, i sobie, bo siedzę w tym bagnie razem z nim . rzucałam go już wiele razy, po ostatnim rozstaniu wyjechal na 3 m-ce na wyspy. ciagle o nim myslalam... zaczeliśmy rozmawiać, w koncu zadzwonil ze wraca i zebym pozyczyla mu na bilet, tak zrobilam... ale nie bylo po jego mysli wtedy. mowil ze wraca dla mnie i do mnie, pozniej móił inaczej, pózniej znów inaczej... teraz też się zorientowałam że tego nie powstrzymam. że tylko on może ... moge i chce nam pomóc, ale jak?

Witaj autorko ,Ty swoją miłością chłopaka nie uleczysz a on zniszczy siebie i Ciebie.Wydaje mi się ,ze powinnaś ratować siebie .Powinnaś zgłosić się do AA tam otrzymasz wsparcie i zrozumienie bo faktycznie jesteś uzależniona od niego ,pomagasz ,ratujesz a on nic sobie z tego nie robi.Jeśli on nie zrozumie ,ze ma problem i nie będzie się starał aby pozbyć sie nałogu Ty nic nie zrobisz bo to on musi szukać pomocy.Ratuj siebie takie jest mije zdanie ,pozdrawiam.

... czuję że przegrałam ... to u niego postępuje i jest coraz gorzej. coraz bardziej mnie rani... teraz chce pieniedzy i pisze ze sie powiesi. chciałabym pomóc sobie, nie płakać, wziasc sie w garsc. nikt tego za mnie nie zrobi ... przytlacza mnie troche ogrom rzeczy, ktore musze robic sama. budowalismy razem dom, a tu nagle wszystko spadło na mnie ... mam tate ktory mi pomaga z tym wszystkim co powinien robic On... gdyby przestal tata pomagac, moze przestalabym zajmowac sie Nim... ale nie przestanie, nie tedy droga. zmieniłam prysznic na wannę,jutro długa kąpiel