problem

Mam ze sobą problem. Chciałabym uzyskać kilka rad jak sobie z nim poradzić. Skonczylam studia i mam prace. Ostatnio poznalam chłopaka, pogadalismy na imprezie byl mily, poprosil o numer to mu dalam. Potem nie chcialam zeby zadzwonił, bałam się tego. Zadzwonił, pogadalismy chwile i zaproponowal spotkanie, zgodzilam sie ale pozniej odwolalam. Stwierdzilam ze mnie do niego nie ciagnie (tego mu nie powiedzialam) tylko przeprosilam i odwolalam. Nie chcialam komus mieszac w glowie jak wymysliłam ze nic z tego nie będzie. I wlasnie przez takie moje zachownie jestem sama. Chlopak byl fajny, miły ale no czułam się jakbym go oszukiwała umawiając się z nim. Nie chce być jak niektóre moje znajome, ze umawiają się z kimś bo im się nudzi. Co jest ze mną nie tak? Chciałabym być w związku, zawsze mówie nie. Każdemu. Zawsze znajdę coś co mi się nie podoba. Jak odwołałam to spotkanie to się uspokoiłam ( musialam wziąć tabletki na uspokojenie a i tak duzo nie dało, bolała mnie głowa brzuch), strasznie dręczą mnie wyrzuty sumienia. Czemu taka jestem i co mi jest? Inne dziewczyny umowilyby by sie na jedno spotkanie, chociaż zobaczyły jak to jest, dały szanse, a ja wolałam od razu zrezygnowac i wtedy się dopiero sie uspokoilam. Wstydze sie komukolwiek o tym powiedziec. Co jest ze mną nie tak i jak mam to zmienić?

Ja tak miałam dość długi czas, wiąże się to z przeszłością w moim przypadku i tym, że po prostu mam problem z angażowaniem się uczuciowo, ale odkąd zdałam sobie sprawę z tego problemu i zaczęłam się sobie przyglądać, to staram się pracować nad tym i teraz już nie uciekam tak od razu, zawsze chociaż daję szansę, mimo że nadal jeszcze robię przy każdej znajomości najpierw krok w przód a potem dwa w tył.. no, ale potem znowu w przód i mam nadzieję się, że jak to będzie to, to więcej się cofać nie będę :) Musisz się zastanowić skąd u Ciebie takie podejście i popracować nad sobą, wiem co mówię.

mozna porozmawiac

A w jaki sposób pracujesz nad sobą? Daj przykład, chce nad sobą popracować tylko nie wiem jak. Nie chce taka być. Chce być normalnym człowiekiem, zakochać się, tak jak inni i być szczęśliwą. Ja nie wiem skąd u mnie takie zachowanie i ten strach. A nie chce do końca życia zostać sama i nie założyć rodziny.

Wydaje mi się,że za szybko klasyfikujesz mężczyzn. Od razu wyobrażasz sobie,że mógłby być twoim chłopakiem,gdy ty tylko porozmawiałaś z nim kilka minut .Postaraj się potraktować to na luzie ;) randka to ma być przyjemność,rozmowa z facetem to ma być przyjemność.Daj im szanse,nie myśl sobie że idziesz na randkę z nudów tylko z przyjemności,że spędzisz ją z interesującym facetem.Jeżeli dałaś mu numer to musiał Ci się spodobać,więc nie wiem czemu odwołałaś spotkanie.Daj sobie czasu i pozbądź się perfekcjonizmu, przecież każdy facet ma jakieś wady oraz zalety w wyglądzie i w zachowaniu.Jeżeli spodobał Ci się fizycznie i była miła rozmowa to może umów się z nim drugi raz?