Martwisz mnie.

Owszem. Pomagam głównie nie szkodząc. Zważywszy na to, że wstałam o świcie i nikomu jeszcze nie udzieliłam żadnej złej wskazówki, to będzie 6h x 5-6osób/h=30-35 osobom zdołałam już dziś pomóc. Czy ten wynik Ci imponuje?

Daruję Ci Córko.

Dziękuję :)

Proszę. Faktura, czy paragon?

Faktura, ale to może później. Nie chcę robić zamieszania. Obiecałam. ;)

Imponuje. Nawet bardzo. Nigdy nie rozmawiałem z filantropem, szczególnie takim który pomaga nie przeszkadzając.

Nie wiem co powiedzieć. Zawstydzasz mnie. Wiesz, ja jestem takim cichym bohaterem. Może moglibyśmy zmienić temat na jakiś mniej o mnie?

Zmienić temat? Eh, czyli znów słowa zamiast słów ... "A ona cicha jak zmierzchanie. Snuje się wiotko przez pokoje. Wargi różowe ma, wilgotne. Jej twarz pochłania całe światło."

Miało nie być o mnie.

Niezłe. Niech będzie. Choć mierzi mnie, żeby bąknąć coś o "niej". Skoro nie o Tobie i naturalnie nie o mnie, to ... o nich?

Może być o jakiejś "niej". No, ale to wyżej ewidentnie było o mnie. To jaka jest ta "niej"?

Nie mogło być o Tobie, powódów conajmniej szereg. Jeden flagowy - nie jesteś "nią". Co conqjmniej jedno z nas cieszy.

"Niej" nie ma. Jak będzie, powiem Ci jaka jest.

Widzisz, całkowita zbieżność interesów. Nie jestem "niej" co ewidentnie Cię cieszy, a ja natomiast wcale nie chcę być "niej" dla Ciebie. Tak sobie tylko zajrzałam w przerwach na zbawianie świata. A, że wiersz-piosenka jest o mnie to przecież nie Twoja wina, a raczej zasługa autora tegoż.

A ona cicha jest o "niej", byłoby o Tobie gdyby nucił je Twój on. Nie cieszy, raczej uspokaja. Lubię mądrych ludzi (jak się waflować to przy najlepszych), Twoje niechciejstwo jest mądre, oszczędza sporo. Biegnij z(a)bawiać ziemię, ja pójdę podgrzać kopytka. Oboje mamy ważne sprawy.