czy wy też nie macie

oparcia w rodzinie? tej, w której przyszliście na świat, a nie w tej, którą tworzycie? tzn. dla mnie to są totalnie obcy ludzie, nic o mnie nie wiedzą itd.

nikt?

Ja nie mam,ale to nic,To patologia,wszyscy za koleją.Unikam ich i zyję własnym życiem,mam rodzinę już,

ja nigdy nie miałam potrzeby związku i dzieci, ale chyba teraz się za tym obejrzę, bo serio, mam tylko tych ludzi. i parę znajomych, takich do spotkania się na kawie. i to wszystko.

nikogo nie mam bliskiego. nie mogę nikomu się zwierzyć. jak się zwierzam rodzicom to albo mnie zbywają, albo się śmieją ze mnie. zawsze mieli mnie za mało poważną, bo jestem najmłodsza w rodzinie

moja własna matka nauczyła nas jedynie nienawidzić. Z tego wszystkiego nie mam kontaktu z 6 rodzeństwa bo nie mamy i nie mieliśmy w sobie oparcia. A potem jeszcze chciał mi i mężowi zabrać dzieci. Masakra. Wiem jak to jest ale przestałam się już przejmować i żyję dalej tak jakby ich nie było

autorka topiku-możesz sobie ze mną popisać i mi się wyżalic

moja matka jest chora psychicznie:(

to znaczy tak na papierze czy po prostu

nie, na papierze nie, bo chyba nigdy się nie leczyła. ale to, że potrzebuje wszystkich kontrolować i jak wyzywa itd. wpada w furię, musi mieć rację, wpada w seanse samoponiżania i jeszcze ma masakryczne stany nerwowe chyba nie pozostawia złudzeń

to faktycznie przechlapane bo mi to wygląda na depresję albo się czegoś boi może. Ciężko mi powiedzieć nie wiedząc od początku zapraszam na gg 51075978